Vincenzo Lauro
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 23 marca 1523 | ||
| Data i miejsce śmierci | 17 grudnia 1592 | ||
| Biskup Mondovì | |||
| Okres sprawowania | 1566-1592 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Nominacja biskupia | 30 stycznia 1566 | ||
| Sakra biskupia | 5 maja 1566 | ||
| Kreacja kardynalska | 12 grudnia 1583 | ||
| Kościół tytularny | |||
| |||
| Data konsekracji | 5 maja 1566 | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | nieznany | ||||||||
| |||||||||
Vincenzo Lauro, Vincenzo Laureo (ur. 23 marca 1523 w Tropei – zm. 17 grudnia 1592 w Rzymie) – nuncjusz apostolski w Polsce od 1 czerwca 1573 do 9 kwietnia 1578, w Sabaudii od 23 listopada 1568 do 1 czerwca 1573 i od 15 września 1580 do 10 maja 1585 roku, biskup katolicki, kardynał.
Życiorys
Studiował medycynę w Neapolu, doktor medycyny i teologii Uniwersytetu w Padwie. W służbie dyplomatycznej od 1552 roku. 30 stycznia 1566 wybrany biskupem Mondovì. Udał się w misję do królowej Szkocji Marii I Stuart. Kreowany kardynałem prezbiterem 12 grudnia 1583 roku Santa Maria in Via, a 2 marca 1589 otrzymał tytuł prezbitera San Clemente. Przebywając w Polsce jako nuncjusz, prowadził działalność na niekorzyść Polski, przekazując tajne informacje Habsburgom. Skompromitowany musiał opuścić Polskę[1].
Przypisy
- ↑ Praca zbiorowa, "Dzieje Polski a współczesność", Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1966, s. 66
Bibliografia
- The Cardinals of the Holy Roman Church
- p
- d
- e
| Legaci papiescy |
|
|---|---|
| Internuncjusze i legaci apostolscy |
|
| Nuncjusze i legaci apostolscy |
|
| Nuncjusze apostolscy |
|
| Legaci apostolscy |
|
| Nuncjusze apostolscy |
|
