Ziemia kaliska
 | Ten artykuł dotyczy obszaru średniowiecznego. Zobacz też: ziemia kaliska i Kaliskie. |
| |||
| Państwa |
| ||
|---|---|---|---|
| Stolica | Kalisz | ||
| Ważniejsze miejscowości | Gniezno | ||
Położenie na mapie Ziemia kaliska, WIelkopolska i inne krainy historyczne Polski na tle współczesnych granic administracyjnych | |||
Ziemia kaliska (łac. Terra Calisiensis) – jednostka terytorialna średniowiecznego państwa polskiego, w dorzeczu górnej i środkowej Warty. W czasach nowożytnych wschodnia część Wielkopolski właściwej, współcześnie synonim Kaliskiego.
W 1138 r. ziemia kaliska weszła w skład dzielnicy senioralnej, a następnie od 1173 r. należała do seniora Mieszka III Starego. W wyniku buntu przeciw niemu w latach 1177–1181 ziemią kaliską władał Kazimierz II Sprawiedliwy. W niespełna rok po zjeździe łęczyckim, w I połowie 1181 r. Mieszko III Stary przejął ziemią kaliską.
Po 1314 r. ziemia została włączona do województwa kaliskiego.
Herb
Osobny artykuł: Herb województwa kaliskiego.
Jan Długosz zawarł opis herbu ziemi kaliskiej w dziele z lat 1464–1480, gdzie napisał:
Calisiensis terra quarta in ordine, que caput zambronis coronatum, circulo ex naribus pendente, in tabula scacali portat in campo partim albo partim rubeo.
Jan Długosz w łacinie[1]
Zobacz też
- Bractwo Rycerskie Ziemi Kaliskiej
- Kaliskie
Przypisy
- ↑ Insigniorum clenodiorum Regis et Regni Polonie descriptio. W: Jan Długosz: Insignia seu Clenodia Regis et Regni Poloniae. Z kodeksu kórnickiego wydał dr. Z. Celichowski. Poznań: 1885, s. 16.
- p
- d
- e
Regiony historyczne w Polsce
| Wielkopolska |
|
|---|---|
| Kujawy | |
| Ziemia łęczycko-sieradzka | |
| Mazowsze |
|
| Podlasie | |
| Litwa | |
| Ruś Czarna | |
| Polesie |
|
| Małopolska | |
| Ruś Czerwona / Grody Czerwieńskie | |
| Spisz i Orawa | |
| Śląsk | |
| Ziemia kłodzka | |
| Łużyce | |
| Ziemia lubuska | |
| Pomorze | |
| Prusy |
