Zespół mieszkaniowy przy Placu Bernardyńskim w Poznaniu
Kamienica pod adresem (patrząc od lewej) : ul. Długa 18/19, Plac Bernardyński 1/2, ul. Podgórna 6/7 | |
Państwo | Polska |
---|---|
Miasto | Poznań |
Dzielnica | Osiedle Stare Miasto |
Data budowy | 1900–1902 |
Położenie na mapie Poznania | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
52°24′14,6″N 16°56′09,6″E/52,404056 16,936000 |
Zespół mieszkaniowy przy Placu Bernardyńskim – zespół zabudowy miejskiej, stanowiących jeden z pierwszych w Poznaniu przykładów jednolitej zabudowy kilku sąsiednich działek.
Zespół został zaprojektowany przez właściciela terenu - Ludwika Frankiewicza i powstał w latach 1900-1902 jako jedna kamienica z rozległym dziedzińcem rekreacyjnym w środku. Adres kompleksu to Plac Bernardyński 1/2, a skrzydła boczne znajdują się przy ul. Długiej i Podgórnej. Obiekt zawierał duże mieszkania czynszowe (5 i 6 pokoi). Fasadę urozmaicają charakterystyczne rzędy wykuszy i dość oszczędna dekoracja.
Bibliografia
- MarcinM. Libicki MarcinM., Poznań - przewodnik, PiotrP. Libicki (ilustr.), Poznań: Wydawnictwo Gazeta Handlowa, 1997, s. 40, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402 .
- Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 84, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- Praca zbiorowa, Poznań - przewodnik po zabytkach i historii, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2003, ss.155-156, ISBN 83-87847-92-5
- p
- d
- e
Poznań – Osiedle Stare Miasto
- Wikiprojekt:Poznań
- p
- d
- e