|
Pełne imię i nazwisko | Abel Resino Gómez |
Data i miejsce urodzenia | 2 lutego 1960 Velada |
Wzrost | 181 cm |
Pozycja | bramkarz |
Kariera seniorska[a] |
Lata | Klub | Wyst. | Gole | 1979–1980 | CD Toledo | | | 1980–1982 | CD Ciempozuelos | | | 1982–1986 | Atlético Madryt B | | | 1986–1995 | Atlético Madryt | 243 | (0) | 1995–1996 | Rayo Vallecano | 21 | (0) | |
Kariera reprezentacyjna |
Lata | Reprezentacja | Wyst. | Gole | 1991 | Hiszpania | 2 | (0) | |
Kariera trenerska |
Lata | Drużyna | 2004–2005 | Atletico Madryt (asystent) | 2005–2006 | Ciudad de Murcia | 2007 | Levante UD | 2008–2009 | CD Castellón | 2009 | Atletico Madryt | 2010–2011 | Real Valladolid | 2012 | Granada CF | 2013 | Celta Vigo | 2015 | Granada CF | |
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
| Multimedia w Wikimedia Commons | |
Abel Resino Gómez (ur. 2 lutego 1960 w Veladzie) – hiszpański trener piłkarski i piłkarz grający na pozycji bramkarza.
Kariera klubowa
Abel urodził się w mieście Velada, leżącym w prowincji Toledo. Karierę piłkarską rozpoczął w klubie CD Toledo i w sezonie 1979/1980 zadebiutował w jego barwach w Tercera Division. W 1980 roku odszedł do innego trzecioligowego klubu CD Ciempozuelos, a w 1982 roku został zatrudniony w Atlético Madryt. Początkowo nie przebił się do podstawowego składu i przez cztery sezony występował w rezerwach tego klubu. W 1986 roku awansował do kadry pierwszego zespołu prowadzonego wówczas przez Martíneza Jayo. W Primera Division zadebiutował 12 kwietnia 1987 roku w wygranym 2:1 wyjazdowym spotkaniu z Realem Murcia. Od sezonu 1987/1988 stał się podstawowym zawodnikiem "Los Colchoneros". W sezonie 1990/1991 osiągnął pierwsze sukcesy w karierze. Zdobył Puchar Hiszpanii, a za postawę w lidze został uhonorowany nagrodą Trofeo Zamora (puścił 17 bramek w 33 spotkaniach). Pomiędzy 25 listopada 1990 a 17 marca 1991 ustanowił rekord Primera Division, gdy nie puścił gola przez 1275 minut. W marcowym meczu ze Sportingiem Gijón passę tą przerwał Luis Enrique. W 1992 roku ponownie wywalczył z Atlético Puchar Króla. W 1995 roku opuścił Atlético (rozegrał dla tego klubu 243 ligowe mecze), a jego miejsce zajął José Francisco Molina z Albacete Balompié. W sezonie 1995/1996 grał w drugoligowym Rayo Vallecano, a następnie zakończył karierę w wieku 36 lat.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Hiszpanii Abel zadebiutował 27 marca 1991 roku w przegranym 2:4 towarzyskim spotkaniu z Węgrami. W marcu tamtego roku rozegrał swoje drugie i ostatnie spotkanie w kadrze narodowej - Hiszpanie przegrali w nim 0:2 z Rumunią.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery Abel został trenerem. W 2005 roku został szkoleniowcem Ciudad de Murcia i w 2006 roku był bliski awansu z tym klubem do Primera Division. W 2007 roku został zatrudniony w beniaminku pierwszej ligi, Levante UD. W styczniu tamtego roku zastąpił Juana Ramóna Lópeza Caro, ale jeszcze w tym samym roku został zwolniny, a jego miejsce zajął Gianni De Biasi. W 2008 roku przejął piłkarzy CD Castellón. W lutym 2009 roku powrócił do Atletico Madryt, tym razem w roli trenera[1]. 23 października po porażce 4:0 z Chelsea F.C. został zwolniony z funkcji trenera drużyny Los Rojiblancos[2].
Przypisy
- ↑ Oficjalnie: Aguirre zastąpiony przez Resino . www.tylkopilka.pl. (pol.).
- ↑ Abel Resino nie jest już trenerem Atletico Madryt. sport.interia.pl. (pol.).
Bibliografia
- Abel Resino w bazie National Football Teams (ang.)
- Juncosa (1972–73)
- Núñez (1973–74)
- Navarro (1974)
- Daučík (1974–75)
- Barral (1975)
- Daučík (1975)
- Moll (1975–76)
- Álvaro (1976)
- Miralles (1976–77)
- Álvaro (1977)
- Dauder (1977)
- Naya (1977–79)
- Pachín (1979–81)
- Rifé (1981)
- Veselinović (1981)
- Piquer (1981)
- Calpe (1981[A])
- Roberto (1981–82)
- Martínez (1982–84)
- Tatay (1984)
- Carrió (1984)
- Pachín (1984–85)
- Muñoz (1985–86)
- Garrido (1986)
- Ortuondo (1986–87)
- Nebot (1987)
- Hernández (1987)
- Pachín (1987–88)
- Álvarez (1988–90)
- Martínez (1990)
- Sarrión (1991[A])
- Dunai (1990)
- Irulegui (1990–91)
- Martínez (1991)
- Soriano (1991[A])
- Aparicio (1991–92)
- Costa (1992)
- Muñoz (1992–93)
- Díaz (1993–94)
- Gonzalvo (1994)
- Ramos (1994–95)
- Simón (1995–96)
- Mané (1996–97)
- Cruz (1997)
- Díaz (1997)
- Álvarez (1997–98)
- Aranguren (1998)
- Balaguer (1998–2000)
- Granero (2000–01)
- Balaguer (2001–02)
- Gómez (2002[A])
- Cantarero (2002–03)
- Gómez (2003)
- Preciado (2003–04)
- Schuster (2004–05)
- Oltra (2005)
- Mané (2005–06)
- López Caro (2006–07)
- Abel (2007)
- De Biasi (2007–08)
- Moreno (2008)
- García (2008–11)
- Martínez (2011–13)
- Caparrós (2013–14)
- Mendilibar (2014)
- Alcaraz (2014–15)
- Rubi (2015–16)
- Muñiz (2016–18)
- López (2018–21)
- Pereira (2021)
- Lisci (2021–22)
- Nafti (2022)
- Miñambres (2022[A])
- Calleja (2022–24)
- Miñambres (od 2024)
|