2 Pułk Wiernych Kozaków

2 Pułk Wiernych Kozaków
Historia
Państwo

 I Rzeczpospolita

Sformowanie

1792

Tradycje
Kontynuacja

Pułk Lekki Kijowski Konfederacji Targowickiej

Dowódcy
Pierwszy

Józef Poniatowski

Działania zbrojne
Konfederacja targowicka
Organizacja
Rodzaj wojsk

Wojska lądowe

2 Pułk Wiernych Kozaków – oddział jazdy wojska I Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Sformowany 7 maja 1792 z nadwornych Kozaków w drodze ustawy sejmowej[1]:

Dwa pułki kozackie, każdy z tysiąca koni złożony, z przyzwoitą liczbą właściwych takowemu gatunkowi żołnierza officyerów, sotników, attamanów w płacy do pułków przedniej straży porównanych ustanawiamy i niezwłoczny zaciąg nakazujemy.

Sformowano go z Kozaków berszadskich, korsuńskich, granowskich oraz nadwornych księcia Czartoryskiego. Pułk miał składać się ze sztabu i ośmiu chorągwi[2].

W październiku 1792 2 Pułk Wiernych Kozaków został przez władze targowickie połączone z 1 pułkiem. W wyniku połączenia utworzono Kijowski pułk lekkokonny[2]. Pułk walczył pod Dubienką (18 lipca 1792)[3]. Pułk wziął udział w bitwach pod Montwiłówką i Zieleńcami[4]

Wiosną 1793 roku pułk został wcielony do armii rosyjskiej i przemianowany na pułk bohski[2].

Obsada personalna

Korpus oficerski składał się z komendanta w randze pułkownika, majora, adiutanta z rangą porucznika, kwatermistrza-audytora w randze porucznika, sztabschirurga, ośmiu sotników i ośmiu chorążych. Łącznie w pułku powinno być 21 oficerów[4].

Szefowie[3]:

Uwagi

  1. Według Machyni i Srzednickiego Józef Poniatowski na znak protestu przeciw akcesowi króla do konfederacji targowickiej złożył dymisję → Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 487 i 488
  2. Według Machyni i Srzednickiego Michał Chomętowski był majorem i na znak protestu przeciw akcesowi króla do konfederacji targowickiej złożył dymisję → Machynia i Srzednicki 2002 ↓, s. 487 i 488

Przypisy

Bibliografia

  • Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
  • Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Sztaby i kawaleria. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 2002. ISBN 83-71-88-500-8.
  • p
  • d
  • e
Oddziały wojska I Rzeczypospolitej 1717–1795
Dywizje
koronne
litewskie
  • 1
  • 2
  • 3
Brygady
koronne
litewskie
Regimenty
piesze
koronne
litewskie
Pułki jazdy/
ułanów
koronne
litewskie
Pułki
przedniej straży
koronne
litewskie
Pułki kozaków
Regimenty
dragonów
koronne
litewskie
Oddziały targowickie
Oddziały insurekcji
kościuszkowskiej
koronne
litewskie
Chorągwie
i szwadrony
koronne
litewskie
Bataliony
koronne
litewskie
Artyleria
koronna
litewska
  • 1 kompania
Bitwy
konfederacja barska
wojna 1792
  • p
  • d
  • e
Okresy
Struktury
Rodzaje wojsk
Formacje
wojskowe
Jazda
Piechota
Konfederacje żołnierskie
Rokosze
Hetmani
Terminy
wojskowe
Większe oddziały
w XVII wieku
Armia koronna
w XVIII wieku
Dywizje
Brygady KN
Armia litewska
w XVIII wieku
Dywizje
Brygady KN
Insurekcja
kościuszkowska
Dywizje

Chorąży wielki koronny