Kilise müziği
Kilise müziği, kilisede veya dini ayinlerin herhangi bir müzikal ortamında icra edilmek üzere yazılmış Hıristiyan müziği veya ilahi gibi kutsal nitelikteki önermeleri ifade eden kelimelerden oluşan müziktir.
Tarihi
Erken Hıristiyan müziği
İncillerde ortak şarkının tek kaydı, öğrencilerin çarmıha gerilmeden önceki son buluşmalarıdır.[1] İncillerin dışında, Aziz Pavlus'un Efesliler ve Koloselileri mezmur, ilahi ve ruhani şarkılar kullanmaya teşvik ettiğine dair bir atıf vardır.[2]
Gregoryen ilahi
Gregoryen ilahisi, Batı Hıristiyanlığının tek sesli ayinsel ilahisinin bir biçimi olan gelenektir. Bu müzik biçimi, Aziz Benedict Kuralına göre günde dokuz kez 'İlahi Hizmet'in uygun saatlerde söylenmesinin onaylandığı Manastır yaşamından kaynaklanmıştır. Bir manastır topluluğunda ilahiler söylemek yaşamın büyük bir bölümünü oluştururken, daha küçük bir grup ve solistler ilahileri söylerdi.
Modern
Bugün pek çok kilise, genellikle popüler müzikten etkilenen çeşitli tarzları içeren çağdaş ibadet müziğini kullanıyor. Bu tarz 1960'ların sonlarında başladı ve 1970'lerde çok popüler oldu.
