Banyo, insanların başta beden temizliği olmak üzere ağız ve diş bakımı, tıraş ile boşaltım gibi işlemlerini gerçekleştirdiği oda. Banyo terimi, bir evin, bireyin vücut temizliğini yapması için hazırlanmış en azından basit bir düzenek içeren bölümüdür. Küvet, duş veya her ikisini içerir. Tercihe göre banyolarda tuvalet odası ve lavabo bulunabilir. Tuvalete tipik olarak kişisel hijyen faaliyetleri için ayrı bir oda verilir.[1] Ayrıca ayna, duş kabini, otomatik musluk, otomatik sabunluk, el kurutma makinesi, oral irrigatör, diş fırçası dezenfektanı bulunabilir.
Tarihsel olarak, banyo yapmak genellikle hamamlarda yapılan toplu bir aktiviteydi. Örneğin Japonya'daki sento ve İslam dünyasındaki "Türk hamamı" (diğer isimlerle de bilinir) bir sosyal yer haline geldi.
Banyoların şekil ve düzenleri ile içerdiği üniteler kültürden kültüre değişiklik gösterir. Batıda evin diğer bölümlerinden aşırı farklılığı bulunmayan, duvarları boyanmış, duvarlarında çeşitli aksesuarlar bulunan banyolar göze çarparken, daha az gelişmiş ülkelerde banyolar daha basit bir düzeneğe sahiptir. Genelde banyo ve tuvalet üniteleri bir aradadır ve yıkanma için özel bölüm bulunmaz.
Etimoloji
Banyo kelimesi, Proto-Gürcü-Zan dilinde "yıkanmak" veya "yıkama" anlamlarına gelen ban (bon) kökünden türemiş ve Avrupa dillerine yayılmıştır. Sonrasında Türkçeye Avrupa dillerinden geçmiştir.[2]
Tasarım
Banyo duvarları karo, granit, mermer, ahşap, laminat parke, tuğla ve birçok yapı malzemeleri'den yapılır.[3] Bazı banyolarda kişisel hijyen ürünleri ve ilaçlar için banyo dolabı, havlu ve diğer eşyaları saklamak için çekmeceler veya raflar bulunur. Bazı banyolarda bide mevcuttur.[4]
Banyo tasarımı, vücut temizliği için önemli miktarlarda hem sıcak hem de soğuk su kullanımını hesaba katmalıdır. Su ayrıca katı ve sıvı insan atıklarını kanalizasyona veya lağım çukuru'na taşımak için de kullanılır. Duvarlara ve zemine su sıçrayabilir ve sıcak nemli hava soğuk yüzeylerde yoğuşmaya neden olabilir.[5]
Işıklar, ısıtıcılar ve havlu ısıtıcısı gibi elektrikli cihazların genellikle, fişler ve prizler yerine kalıcı bağlantıları olan armatürler olarak kurulması gerekir. Bu, elektrik çarpması riskini en aza indirir. Toprak arızalı kaçak akım rölesi prizleri, elektrik çarpması riskini azaltabilir.[6]
Kaynakça
^"Arşivlenmiş kopya". 18 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2021.
^Klimov, G. A. (1998). Etymological dictionary of the Kartvelian languages (Vol. 16). Walter de Gruyter. (s. 7)
^"Arşivlenmiş kopya". 18 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2021.
^"Arşivlenmiş kopya". 18 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2021.
^"Arşivlenmiş kopya". 18 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2021.
^"Arşivlenmiş kopya". 18 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2021.
Dış bağlantılar
Türkçe’nin ‘Banyo’ Karşılığında Bilinen İlk Sözcüğü: Sukıngu
