Zespół Lowe’a

Zespół Lowe’a (zespół oczno-mózgowo-nerkowy, ang. oculocerebrorenal syndrome, Lowe syndrome) – uwarunkowany genetycznie zespół wad wrodzonych, na którego fenotyp składają się wrodzona zaćma, jaskra, hipotonia mięśni szkieletowych, upośledzenie umysłowe i zespół Fanconiego (aminoacyduria, kwasica kanalikowa). Dziedziczenie zespołu jest recesywne sprzężone z chromosomem X. Spowodowany jest mutacją w genie OCRL w locus Xq26.1. Mutacje w tym samym genie mogą powodować chorobę Denta (OMIM#300009). Zespół jako pierwszy opisał Charles Upton Lowe i wsp. w 1952 roku.

Bibliografia

  • Mario Loi. Lowe syndrome. „Orphanet J Rare Dis”. 16. 1, 2006. PMID: 16722554. 

Linki zewnętrzne

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Kontrola autorytatywna (wada wrodzona powstająca w okresie embriogenezy):
  • LCCN: sh87005152
  • J9U: 987007544065205171