Witold Józef Kowalów

Vitold-Yosif Kovaliv

Ks. Witold Józef Kowalów (2022)

Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

29 maja 1967
Zakopane

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Archidiecezja krakowska

Diakonat

8 maja 1991

Prezbiterat

16 maja 1992

Odznaczenia

Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2023-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Witold Józef Kowalów, ukr. Вітольд-Йосиф Ковалів (ur. 29 maja 1967 w Zakopanem) – ksiądz katolicki, publicysta i wydawca, duszpasterz na Ukrainie.

Życiorys

Syn Stefana Kowalów i Heleny z d. Stanek. Po ukończeniu Szkoły Podstawowej nr 2 w Białym Dunajcu, w 1982 rozpoczął naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Oswalda Balzera w Zakopanem. Sympatyk 1 Drużyny Harcerskiej im. Księcia Józefa Poniatowskiego w Zakopanem. W latach 1983-1985 brał udział w pracach, zbierającego się systematycznie, seminarium historycznego 1 DH. Egzamin maturalny złożył w 1986. W tym samym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. W 1992 otrzymał święcenia kapłańskie i uzyskał stopień magistra historii Kościoła na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie.

Od 1992 pracował na Ukrainie. Od października 1992 był proboszczem parafii Ostróg na Wołyniu (diecezja łucka), a od 1993 był także duszpasterzem parafii Kuniów (diecezja kamieniecka). W latach 1992-1995 był proboszczem parafii Zdołbunów i Klewań, które przekazał swemu następcy – ks. Andrzejowi Ścisłowiczowi. W styczniu 2019 roku w związku ze stanem zdrowia przeszedł na emeryturę i został rezydentem parafii w Ostrogu^[1]^[2].

Członek Rady Głównej Synodu Archidiecezji Lwowskiej i Diecezji Łuckiej (1995-1997). Członek Rady Kapłańskiej Archidiecezji Lwowskiej (1993-1996). Założyciel i redaktor naczelny czasopisma religijno-społecznego rzymskokatolickiej diecezji Łuckiej „Wołanie z Wołynia”. W latach 1996-2000 członek Rady Kapłańskiej Diecezji Łuckiej. W 1999 został mianowany członkiem Komisji Episkopatu Rzymskokatolickiego Ukrainy ds. Środków Społecznego Przekazu. Laureat IX Polonijnej Nagrody im. Ireny i Franciszka Skowyrów za „całokształt twórczości nt. Kościoła katolickiego i Polaków na Wołyniu” (2002). Wykładowca Uniwersytetu Narodowego „Akademia Ostrogska” w Ostrogu (2002-2010).

11 lutego 2005 powołany na członka Komisji Historycznej dla procesu beatyfikacyjnego Sługi Bożego ks. Władysława Bukowińskiego. 18 grudnia 2006 mianowany kanonikiem (expositorio canonicali).

Członek Rady Naukowej Instytutu Badań Kościelnych w Łucku (2009). 2 lutego 2010 mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Łuckiej.

Wykładowca Wyższego Seminarium Duchownego pw. Najświętszego Serca Jezusa diecezji kijowsko-żytomierskiej w Worzelu (2016).

Odznaczenia

Medal „Pro Memoria” Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie (8 maja 2005).
Laureat IX Polonijnej Nagrody im. Ireny i Franciszka Skowyrów za całokształt twórczości na temat Kościoła katolickiego i Polaków na Wołyniu.
Złoty Medale Stowarzyszenia „Wspólnota Polska” (2007).
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2008).
„Nagroda Małego Feniksa” za całokształt pracy i wydanie 77 pozycji wydawniczych (2012).
Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (29 lipca 2015)^[3].

Przypisy

↑ O Polakach z Ostroga. Dziennik Kijowski. [dostęp 2023-07-18]. (pol.).
↑ Ks. Witold Kowalów otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. ekai.pl, 2020-07-22. [dostęp 2023-07-18]. (pol.).
↑ M.P. z 2015 r. poz. 892

Bibliografia

Hm Piotr Bąk HR, Zakopiańskie Harcerstwo na szlaku niepodległości 1980–1989. zakopane.zhr.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-21)].
Elżbieta Chodurska, Agata i Zbigniew Judyccy, Podhalanie. Słownik biograficzny, Vaudricourt-Zakopane 2005, s. 244
Ks. Witold Józef Kowalów, Sursum corda. W górę serca. Wybór artykułów prasowych z lat 1992-1997, Biały Dunajec-Ostróg 1999