Wilhelm Hohenzollern (1498–1563)
 | Ten artykuł od 2019-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 30 czerwca 1498 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 4 lutego 1563 | ||
| Miejsce pochówku | Katedra w Rydze | ||
| Arcybiskup Rygi | |||
| Okres sprawowania | 1539–1561 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| |||
Wilhelm Hohenzollern, niem. Wilhelm von Brandenburg (ur. 30 czerwca 1498 w Ansbach, zm. 4 lutego 1563 w Rydze) – ostatni[1] arcybiskup ryski w latach 1539–1561.
Życiorys
Pochodził z rodu Hohenzollernów. Był synem Fryderyka Hohenzollerna, margrabiego brandenburskiego na Ansbach i Zofii Jagiellonki; bratem ostatniego mistrza krzyżackiego a po sekularyzacji zakonu pierwszego księcia Prus, Albrechta Hohenzollerna.
Od 1529 roku był koadiutorem biskupa ryskiego, a od 1539 roku arcybiskupem ryskim. W roku 1555 mianował księcia Krzysztofa Meklemburskiego koadiutorem arcybiskupstwa, co wywołało kryzys polityczny w państwie inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego, gdzie trwały spory pomiędzy obrońcami niezależności zakonu a zwolennikami jego sekularyzacji, popieranymi przez króla Polski Zygmunta II Augusta i Albrechta Hohenzollerna.
Po jego śmierci archidiecezja została zniesiona 26 grudnia 1566 przez króla Zygmunta[1].
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
