Wieprz (rzeka)

Zobacz też: Wieprz w innych znaczeniach tego słowa.
Wieprz
Ilustracja
Wieprz w pobliżu Trawnik
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Województwo lubelskie

Rzeka 2 rzędu
Długość 303 km
Spadek

0,55‰

Powierzchnia zlewni

10 415[1] km²

Średni przepływ

35,9[1] m³/s przy ujściu

Źródło
Miejsce Wieprzowe Jezioro
Wysokość

274 m n.p.m.[2]

Współrzędne

50°30′01″N 23°26′13″E/50,500278 23,436944

Ujście
Recypient Wisła
Miejsce

na południe od Dęblina

Wysokość

ok. 112 m n.p.m.[3]

Współrzędne

51°32′51″N 21°50′03″E/51,547500 21,834167

 Szlak
304 we wsi Wieprzów Tarnawacki
Stawy w Tarnawatce
Krasnobród
Zalew w Krasnobrodzie
Jacynka
Zalew w Zwierzyńcu
Zwierzyniec
Świerszcz (dopływ Wieprza)
Szczebrzeszyn
Zalew Nielisz
Łętownia
Werbka
Łabuńka
Wolica
Wojsławka
Żółkiewka
Krasnystaw
Siennica
Bzdurka
Rejka
Łopa

Kanał Wieprz-Krzna

Giełczewka
Mogilnica
Łęczna
Świnka
Bystrzyca
Lubartów
Biłka
Tyśmienica
Minina
Bylina
Irenka
Dęblin
0
Dęblin
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast po prawej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Wieprzrzeka w południowo-wschodniej Polsce, prawy dopływ Wisły[4], o długości 303 km i powierzchni dorzecza ponad 10 tysięcy km².

Położenie i przebieg

Źródła rzeki znajdują się na Roztoczu Środkowym, pomiędzy miejscowościami Wieprzowe Jezioro i Wieprzów Ordynacki[5] w pobliżu Tomaszowa Lubelskiego na wysokości 273 m n.p.m.[6] Niedaleko źródła przebiega dział wód II rzędu, oddzielający dorzecze Wieprza od dorzecza Bugu. Źródła Huczwy, położone ok. 4km na południowy wschód oraz Sołokii, położone ok. 4km na południowy zachód od Wieprzowa Tarnawackiego leżą już w dorzeczu Bugu[7]. Ujście rzeki do Wisły znajduje się na południowy zachód od Dęblina[8]. Rzeka w całości położona jest na terenie województwa lubelskiego.

W górnym biegu rzeka przepływa przez roztoczańskie wzgórza o wysokościach względnych przekraczających często 100 metrów i nachyleniu przekraczającym 20%.[9] Następnie wody rzeki kierują się na północ i przepływają przez Padół Zamojski. W środkowym biegu głęboko wcięta dolina Wieprza rozdziela Działy Grabowieckie od Wyniosłości Giełczewskiej. Następnie rzeka przepływa przez Obniżenie Dorohuckie, północną część Płaskowyżu Świdnickiego oraz Wysoczyznę Lubartowską, by w końcowym biegu, Pradoliną Wieprza, skierować się na zachód, w kierunku Wisły.

Zlewnia górnego i środkowego Wieprza zbudowana jest głównie z utworów kredowych, trzeciorzędowych i czwartorzędowych. Przeważają skały takie jak gezy, opoki, margle i wapienie margliste. Wśród utworów trzeciorzędowych (zwłaszcza na Roztoczu i w północno-wschodniej części Wyżyny Lubelskiej, obserwuje się piaski, piaskowce i wapienie mioceńskie. Duże powierzchnie pokryte są utworami czwartorzędowymi, zwłaszcza glinami morenowymi, piaskami, żwirami rzecznymi i fluwioglacjalnymi oraz osadami mulastymi i pylastymi. Znaczne powierzchnie w zlewni rzeki zajmują utwory lessowe.[9]

Spadek podłużny doliny Wieprza na poszczególnych odcinkach wynosi[9]:

  • 1,24‰ pomiędzy źródłami a Zwierzyńcem,
  • 0,65‰ pomiędzy Zwierzyńcem a Krasnymstawem
  • 0,26‰ pomiędzy Krasnymstawem a Łęczną
  • 0,34‰ pomiędzy Łęczną a Lubartowem
  • 0,35‰ pomiędzy Lubartowem a ujściem

Ekologia

Ochrona środowiska

Rzeka przepływa przez Roztoczański Park Narodowy oraz parki krajobrazowe Krasnobrodzki, Szczebrzeszyński, Nadwieprzański, a także miasta: Krasnobród, Zwierzyniec (zalew Rudka[10]), Szczebrzeszyn, Krasnystaw, Łęczną, Lubartów i Dęblin[11].

W biegu rzeki znajduje się 5 obszarów Natura 2000[12]: Roztocze, Ostoja Nieliska, Izbicki Przełom Wieprza, Dolina Środkowego Wieprza i Dolny Wieprz.

Wieprz płynie przez obszar słabo uprzemysłowiony, toteż poza ściekami komunalnymi odprowadzanymi z miejscowości zlokalizowanych w bezpośrednim sąsiedztwie rzeki i jej dopływów, do Wieprza trafiają zrzuty jedynie z nielicznych zakładów przemysłowych[2]. Wody cieku wykazują obecność trzech czynników chemicznych:

  • antropogenicznego, związanego z gospodarką ściekami komunalnymi, wpływający dodatnio na zawartość potasu, sodu, chlorków i siarczanów.
  • związanego z wietrzeniem i erozją skał znajdujących się na terenie zlewni, wpływający na zawartość wapnia, magnezu i strontu
  • antropogenicznego, związanego z wykorzystywaniem przez człowieka cynku i ołowiu[2]

Flora[13]

W wodach górnego Wieprza zaobserwować można 28 gatunków makrofitów. Licznie występują przedstawiciele gatunków mozga trzcinowata oraz psianka słodkogórz, gałęzatka, jeżogłówek, moczarka kanadyjska i rdest plamisty.

Fauna

Górny odcinek rzeki Wieprz stanowi krainę pstrąga i lipienia. Fragment między Krasnobrodem a Szczebrzeszynem znajduje się w wykazie wód górskich PZW[14]. Występują tu również raki[15]. Ostoja Nieliska stanowi siedlisko znacznej liczby gatunków ptaków, wśród których najliczniej występujące to: krzyżówka, batalion, świstun, cyranka, łyska, Żuraw zwyczajny, łabędź niemy. Można zaobserwować również ptaki rzadko występujące na terenie kraju takie jak orlik krzykliwy, puchacz, czy symbol państwa polskiego - bielika.[16]

Gospodarka i turystyka

Wieprz jest połączony z Krzną przez najdłuższy w Polsce kanał melioracyjny Wieprz-Krzna. Na żadnym odcinku rzeki nie wyznaczono śródlądowej drogi wodnej[17].

Na wielu odcinkach rzeki znajdują się liczne wypożyczalnie kajaków. W Krasnobrodzie zlokalizowany jest zalew o powierzchni 17 ha i maksymalnej głębokości 2,5 m[18]. W Zwierzyńcu również znajduje się sztuczny zalew. Na obu akwenach wyznaczone są kąpieliska oraz infrastruktura turystyczna. Na rzece znajduje się również sztuczne jezioro w Nieliszu, zasilane przez rzekę Pór.

Historia

Podczas wojny polsko-bolszewickiej, latem 1920 roku, Wojsko Polskie znajdowało się w odwrocie po wyprawie kijowskiej. Armia sowiecka podchodziła w okolice Warszawy. Dowództwo Wojska Polskiego podjęło decyzje o kontrnatarciu. Tadeusz Rozwadowski skupił w okolicach Dęblina nad rzeką znaczne zgrupowanie wojsk. Do przeprowadzenia uderzenia na pozycje bolszewickie zgromadzono niemal 50 tysięcy żołnierzy w asyście setek karabinów maszynowych i dział. Naprzeciw stało zaledwie 11 tysięcy żołnierzy Grupy Mozyrskiej. 16 sierpnia polskie wojska zaatakowały. Manewr zakończył się bardzo szybkim sukcesem i już pierwszego dnia polskie siły kontrolowały obszar od Garwolina aż po Włodawę. Kolejnego dnia dokonano natarcia w kierunku Mińska Mazowieckiego siłami wzmocnionymi o pięć sekcji czołgów, dziesięć samolotów i trzy pociągi pancerne. Bolszewicy zostali wyparci aż do Bugu.[19]

 Osobny artykuł: Kontruderzenie znad Wieprza.

We wrześniu 1939 rozegrała się nad Wieprzem druga po bitwie nad Bzurą największa batalia kampanii wrześniowej – kilkudniowe walki pod Tomaszowem (okolice Tarnawatki, Zielonego i Krasnobrodu).

 Osobny artykuł: Bitwa pod Tomaszowem Lubelskim.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Polska. Największe rzeki, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-02-07] .
  2. a b c IzabelaI. Bojakowska IzabelaI. i inni, Charakterystyka geochemiczna wód rzeki Wieprz, „GÓRNICTWO I GEOLOGIA”, 5 (4), 2010, s. 51-62 [dostęp 2023-06-11] .
  3. Wieprz na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2023-06-11].
  4. Hydronimy cz. 1 ↓, s. 311.
  5. Geoportal - źródła Wieprza. [dostęp 2023-06-12].
  6. EdwardE. Słoniewski EdwardE., Roztocze, Warszawa: PTTK „Kraj”, 1998, s. 19, ISBN 83-7005-410-2 .
  7. Open Street Map - Źródła Wieprza, Huczwy i Sołokii. [dostęp 2023-06-12].
  8. Open Street Map - Ujście Wieprza. [dostęp 2023-06-12].
  9. a b c StanisławS. Pałys StanisławS., Erozja górnego i środkowego odcinka rzeki Wieprz na tle ogólnej charakterystyki zlewni, „ZESZYTY PROBLEMOWE POSTĘPÓW NAUK ROLNICZYCH”, 119, 1971, s. 67-89 [dostęp 2023-06-12] .
  10. EdwardE. Słoniewski EdwardE., Roztocze, Warszawa: PTTK „Kraj”, 1998, s. 20, ISBN 83-7005-410-2 .
  11. Wieprz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-06-11] .
  12. Natura 2000 viewer [online] .
  13. Sebastian R.S.R. Bielak Sebastian R.S.R., AnnaA. Zaborska AnnaA., Ocena stanu ekologicznego górnego biegu rzeki Wieprz z zastosowaniem makrofitów jako biologicznych wskaźników jakości wód powierzchniowych, „Technologia Wodu”, 7-8, 2013, s. 27-37 .
  14. Zamość [online], pzw.org.pl [dostęp 2024-04-26] .
  15. Fauna - Zespół Lubelskich Parków Krajobrazowych [online], lubelskie.pl [dostęp 2024-04-26]  (pol.).
  16. Ostoja Nieliska - Lubelskie Towarzystwo Ornitologiczne [online], lto.org.pl [dostęp 2024-04-26]  (pol.).
  17. Dz.U. z 2019 r. poz. 1208
  18. Jezioro Krasnobrodzkie (Zalew Krasnobród) – Atlas jezior Polski [online], atlasjezior.pl [dostęp 2024-04-26]  (pol.).
  19. https://histmag.org/Kontruderzenie-znad-Wieprza-21105

Bibliografia

  • Roztocze Środkowe. Mapa turystyczna 1:50.000, wyd. IV, Lublin: Kartpol, 2013, mapa, ISBN 978-83-62664-23-8 .
  • Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Zwierzyniec. Tekst jednolity (załącznik nr 1 do Uchwały Nr LV/354/10 Rady Miejskiej w Zwierzyńcu z dnia 28 stycznia 2010 r.), Zwierzyniec 2009, s. 1-100 .
  • Henryka Mól,Gewässernamen im Flußgebiet des Wieprz / Hydronimia dorzecza Wieprza, Stuttgart 1990: Franz Steiner Verlag.
  • Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), ISBN 83-239-9607-5 .

Linki zewnętrzne

  • Wieprz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 374 .
  • Open Street Map.
  • p
  • d
  • e
Miejsca
  • Bukowa Góra
  • Florianka
  • Jarugi
  • Piaseczna Góra
  • Zwierzyniec
Wody
Obszary ochrony ścisłej
Ścieżki przyrodnicze
  • na Bukową Górę
  • historyczno-przyrodnicza do Wzgórza Polak
  • historyczno-przyrodnicza do Wojdy
  • na Piaseczną Górę
  • po wydmie do Stawów Echo
  • do Stawów Echo
  • aleją Aleksandry Wachniewskiej
  • dendrologiczna we Floriance
  • krajobrazowa we Floriance
Obszary Natura 2000
  • Roztocze
  • Roztocze Środkowe
Inne
  • PWN: 3995888
  • Catalana: 0072174