Władysław Klemens Walknowski

Władysław Klemens Walknowski
Biskup
Herb duchownego
Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1714[a]
Łaszczyn

Data śmierci

grudzień 1779

Biskup pomocniczy poznański
Okres sprawowania

1768–1779

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

6 stycznia 1740

Prezbiterat

2 lutego 1740

Nominacja biskupia

19 grudnia 1768

Sakra biskupia

26 lutego 1769

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

26 lutego 1769

Konsekrator

Andrzej Stanisław Młodziejowski

Współkonsekrowani biskupi
Franciszek Komornicki 10 kwietnia 1774

Władysław Klemens Walknowski herbu Wieruszowa[1] (ur. 21 czerwca 1714[a] w Łaszczynie, zm. w grudniu 1779) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy lub koadiutor poznański, kanonik poznański[2], opat trzemeszeński, deputat na Trybunał Główny Koronny[3].

Życiorys

6 stycznia 1740 otrzymał święcenia diakonatu, a 2 lutego 1740 prezbiteriatu. Był dziedzicem Tulec[2]. W latach 1765 i 1780 był deputatem na Trybunał Główny Koronny[3].

19 grudnia 1768 papież Klemens XIII prekonizował go biskupem pomocniczym (lub koadiutorem) poznańskim oraz biskupem in partibus infidelium bendeńskim. 26 lutego 1769 przyjął sakrę biskupią z rąk biskupa poznańskiego Andrzeja Stanisława Młodziejowskiego.

Pochowany w katedrze śś. Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu[4].

Uwagi

  1. a b dzień niepewny

Przypisy

  1. Herbarz polski, t. IX, Lipsk 1842, s. 222.
  2. a b Historia Tulec i parafii. Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Tulcach. [dostęp 2018-10-05]. (pol.).
  3. a b KasperK. Niesiecki KasperK., Herbarz polski .
  4. Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 139.

Bibliografia

  • Władysław Klemens Walknowski [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2018-10-05]  (ang.).
  • GCatholic.org
  • p
  • d
  • e
Biskupi misyjni
  • Jordan (968–982/984)
  • Unger (982/992–1000)
Biskupi diecezjalni
Biskupi pomocniczy