V koncert fortepianowy Beethovena

V Koncert fortepianowy Es-dur op. 73 Ludwiga van Beethovena – ostatni utwór na fortepian i orkiestrę napisany przez tego kompozytora. Zwykle określany jest mianem Cesarskiego. To jednocześnie jedno z najwybitniejszych dzieł środkowego okresu twórczości Beethovena, uznawane za wzorzec gatunku.

Koncert skomponowany został w latach 1809-1811 w Wiedniu i zadedykowany przyjacielowi kompozytora, arcyksięciu Rudolfowi. Pierwsze wykonanie utworu miało miejsce 28 listopada 1811 roku w słynnej sali koncertowej Gewandhaus w Lipsku. Premiera wiedeńska odbyła się w roku następnym[1].

Części utworu

    1. Allegro

    2. Adagio un poco mosso

    3. Rondo: Allegro ma non troppo
  • W przypadku problemów z odtwarzaniem zobacz instrukcję obsługi

Koncert składa się z trzech części:

  • 1. Allegro
  • 2. Adagio un poco mosso
  • 3. Rondo. Allegro

Łączna długość utworu: około 39 minut (w tym pierwsza część ponad 20).

Zobacz też

  • Koncert fortepianowy

Przypisy

  1. Paolo Petazzi, Ludwig van Beethoven. Pięć koncertów fortepianowych", 1994.
  • p
  • d
  • e
Dzieła Ludwiga van Beethovena
Symfonie
  • I: C-dur op. 21
  • II: D-dur op. 36
  • III: Es-dur „Eroica” op. 55
  • IV: B-dur op. 60
  • V: c-moll op. 67
  • VI: F-dur „Pastoralna” op. 68
  • VII: A-dur op. 92
  • VIII: F-dur op. 93
  • IX: d-moll op. 125
Sonaty
Sonaty
fortepianowe
Sonaty na skrzypce
i fortepian
  • I: D-dur (op. 12 nr 1)
  • II: A-dur (op. 12 nr 2)
  • III: Es-dur (op. 12 nr 3)
  • IV: a-moll (op. 23)
  • V: F-dur „Wiosenna” (op. 24)
  • VI: A-dur (op. 30 nr 1)
  • VII: c-moll (op. 30 nr 2)
  • VIII: G-dur (op. 30 nr 3)
  • IX: A-dur „Kreutzerowska” (op. 47)
  • X: G-dur (op. 96)
Sonaty wiolonczelowe
  • I: F-dur (op. 5 nr 1)
  • II: g-moll (op. 5 nr 2)
  • III: A-dur (op. 69)
  • IV: C-dur (op. 102 nr 1)
  • V: D-dur (op. 102 nr 2)
Inne sonaty
  • Sonata na róg F-dur (op. 17)
Koncerty
Koncerty fortepianowe
Koncerty skrzypcowe
Inne koncerty
Kwintety smyczkowe
  • I: Es-dur (op. 4)
  • II: C-dur (op. 29)
  • III: c-moll (op. 104)
  • Fuga na kwintet smyczkowy D-dur (op. 137)
Wczesne kwartety
  • I: F-dur (op. 18 nr 1)
  • II: G-dur (op. 18 nr 2)
  • III: D-dur (op. 18 nr 3)
  • IV: c-moll (op. 18 nr 4)
  • V: A-dur (op. 18 nr 5)
  • VI: B-dur (op. 18 nr 6)
Kwartety Razumowskiego
  • VII: F-dur (op. 59 nr 1)
  • VIII: e-moll (op. 59 nr 2)
  • IX: C-dur (op. 59 nr 3)
Pośrednie kwartety
Późniejsze kwartety
(Kwartety Golicynowskie)
  • XII: Es-dur (op. 127)
  • XIII: B-dur (op. 130)
  • XIV: cis-moll (op. 131)
  • XV: a-moll (op. 132)
  • Wielka Fuga B-dur (op. 133)
  • XVI: F-dur (op. 135)
Inne prace
  • Septet Es-dur (op. 20)
  • Sekstet Es-dur (op. 71)
  • Sekstet op. 81b
  • Oktet Es-dur (op. 103)
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):
  • VIAF: 179831076
  • LCCN: n81142208
  • GND: 30001550X
  • BnF: 13908245k
  • J9U: 987011548674305171
  • Britannica: topic/Emperor-Concerto
  • SNL: Keiserkonserten