V koncert fortepianowy Beethovena
V Koncert fortepianowy Es-dur op. 73 Ludwiga van Beethovena – ostatni utwór na fortepian i orkiestrę napisany przez tego kompozytora. Zwykle określany jest mianem Cesarskiego. To jednocześnie jedno z najwybitniejszych dzieł środkowego okresu twórczości Beethovena, uznawane za wzorzec gatunku.
Koncert skomponowany został w latach 1809-1811 w Wiedniu i zadedykowany przyjacielowi kompozytora, arcyksięciu Rudolfowi. Pierwsze wykonanie utworu miało miejsce 28 listopada 1811 roku w słynnej sali koncertowej Gewandhaus w Lipsku. Premiera wiedeńska odbyła się w roku następnym[1].
Części utworu
- W przypadku problemów z odtwarzaniem zobacz instrukcję obsługi
1. Allegro | |
2. Adagio un poco mosso | |
3. Rondo: Allegro ma non troppo | |
Koncert składa się z trzech części:
- 1. Allegro
- 2. Adagio un poco mosso
- 3. Rondo. Allegro
Łączna długość utworu: około 39 minut (w tym pierwsza część ponad 20).
Zobacz też
- Koncert fortepianowy
Przypisy
- ↑ Paolo Petazzi, Ludwig van Beethoven. Pięć koncertów fortepianowych", 1994.
- p
- d
- e
Dzieła Ludwiga van Beethovena
Symfonie
- I: C-dur op. 21
- II: D-dur op. 36
- III: Es-dur „Eroica” op. 55
- IV: B-dur op. 60
- V: c-moll op. 67
- VI: F-dur „Pastoralna” op. 68
- VII: A-dur op. 92
- VIII: F-dur op. 93
- IX: d-moll op. 125
Sonaty
Sonaty fortepianowe |
|
---|---|
Sonaty na skrzypce i fortepian |
|
Sonaty wiolonczelowe |
|
Inne sonaty |
|
Koncerty
Koncerty fortepianowe |
|
---|---|
Koncerty skrzypcowe | |
Inne koncerty |
Kwintety smyczkowe
- I: Es-dur (op. 4)
- II: C-dur (op. 29)
- III: c-moll (op. 104)
- Fuga na kwintet smyczkowy D-dur (op. 137)
Wczesne kwartety |
|
---|---|
Kwartety Razumowskiego |
|
Pośrednie kwartety |
|
Późniejsze kwartety (Kwartety Golicynowskie) |
|
Inne prace
- Septet Es-dur (op. 20)
- Sekstet Es-dur (op. 71)
- Sekstet op. 81b
- Oktet Es-dur (op. 103)
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):
- Britannica: topic/Emperor-Concerto
- SNL: Keiserkonserten