Szkło piankowe
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/27/Foamed_glass_block.jpg/220px-Foamed_glass_block.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/99/Szk%C5%82o_spienione_%28piankowe%29.png/220px-Szk%C5%82o_spienione_%28piankowe%29.png)
Szkło piankowe (zwane również szkłem spienionym) – materiał pochodzenia mineralnego stosowany w budownictwie do izolacji termicznych i akustycznych. Otrzymywany z roztopionego szkła przez dodanie domieszek pianotwórczych. Jest nieprzeźroczyste, odporne na korozję biologiczną i chemiczną, niepalne. W obecności płomieni nie wydziela gazów toksycznych. Produkowane w dwóch odmianach:
- czarne - struktura o zamkniętych porach, gęstość ok. 140 kg/m3
- białe - struktura o porach otwartych, gęstość ok. 300 kg/m3
Szkło czarne posiada lepsze parametry izolacyjne i mniejszą nasiąkliwość niż białe, które z kolei cechuje większa wytrzymałość na obciążenia mechaniczne. Zastosowanie szkła piankowego: izolacja fundamentów, ścian, stropów i stropodachów, czasem jako samodzielną ścianę działową lub jako przegrodę ogniową.
Występuje w postaci płyt lub granulatu.
Zobacz też
- Britannica: science/foam-glass