Storting

Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Storting

Stortinget

Państwo	Norwegia
Rodzaj	jednoizbowy
Rok założenia	1814
Kierownictwo
Przewodniczący Stortingu	Masud Gharahkhani (Partia Pracy)
Wiceprzewodniczący Stortingu	Svein Harberg (Høyre) Nils T. Bjørke (Senterpartiet) Morten Wold (Rødt) Kari Henriksen (Partia Pracy) Ingrid Fiskaa (Sosialistisk Venstreparti)
Struktura
Liczba członków	169
Stowarzyszenia polityczne	Koalicja rządząca     Ap (48)     Sp (28) Opozycja     H (36)     FrP (21)     SV (13)     V (8)     Rødt (8)     MdG (3)     KrF (3)     PF (1)
Ordynacja	Ordynacja proporcjonalna
Ostatnie wybory	13 września 2021
Siedziba
Budynek Parlamentu Oslo
Strona internetowa

Norwegia Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Norwegii Ustrój polityczny Ustrój polityczny Norwegii Konstytucja Konstytucja Norwegii Władza ustawodawcza Storting Monarcha Król Władza wykonawcza Premier: Jonas Gahr Støre Rząd: Jonasa Gahra Størego Władza sądownicza Wymiar sprawiedliwości Sąd Najwyższy Prokurator Generalny Norwegii Kontrola państwowa Kontrola państwowa Finanse Bank Norwegii Samorząd terytorialny Podział administracyjny Norwegii Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Partia Pracy Partia Postępu Høyre Sosialistisk Venstreparti Senterpartiet Kristelig Folkeparti Venstre Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Norwegii Wikiprojekt Polityka

Storting (norw. Stortinget) – jednoizbowy parlament Królestwa Norwegii. Najwyższy organ władzy politycznej w Norwegii, ma władzę ustawodawczą oraz sprawuje kontrolę nad rządem. Wybierany co 4 lata, liczy 169 posłów (do 2005 r. – 165). W ciągu trwania kadencji Storting nie może zostać rozwiązany. Storting jest jednoizbowy. Jednak do 2009 r. na pierwszym posiedzeniu posłowie dzielili się na dwie grupy, pracujące nad projektami ustaw osobno. Były to Lagting (1/4 posłów) oraz Odelsting (3/4 posłów). Podział izby na dwie części został zniesiony 20 lutego 2007^[1]. Mandaty przydzielane są według systemu proporcjonalnego.

Historia

Storting po raz pierwszy został powołany w roku 1814, na mocy konstytucji z Eidsvoll, która proklamowała niepodległość Norwegii. Początkowo wybory odbywały się przy dużym cenzusie majątkowym, jednak już w 1833 roku chłopi norwescy zdołali zapewnić sobie w nim większość na kilka lat. Wpływ na to miał przywódca chłopski Ole Gabriel Ueland^[2]. Od 1898 posłów do norweskiego parlamentu wybiera się w głosowaniu powszechnym. W 1937 została wprowadzona 4-letnia kadencja parlamentu.

Obecny skład Stortingu

Ostatnie wybory do Stortingu zostały przeprowadzone w Norwegii 13 września 2021. Do parlamentu weszło 10 partii. Partie Arbeiderparteit oraz Senterpartiet, utworzyły rząd mniejszościowy. Łącznie zdobyły 76 mandatów i tym samym utworzyły pierwszy Rząd Jonasa Gahra Større^[3][4].

Zobacz też

• Budynek parlamentu w Oslo
• Lista przewodniczących Stortingu

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Cieślak: Zarys historii najnowszej krajów skandynawskich. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978.