Stanisław Pomiankowski

Stanisław Pomiankowski
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data urodzenia

25 kwietnia 1880

Data i miejsce śmierci

wiosna 1940
Kijów

Przebieg służby
Lata służby

do 1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

6 Pułk Ułanów Kaniowskich
9 Pułk Ułanów Małopolskich
Oficerski Trybunał Orzekający

Stanowiska

dowódca pułku
członek OTO

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-ukraińska

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913

Stanisław Kazimierz Pomiankowski vel Stanisław Ritter Pomiankowski von Wiara h. Pomian (ur. 25 kwietnia 1880, zm. 1940 w Kijowie) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Kazimierza (1843–1911), tytularnego marszałka polnego porucznika c. i k. armii[1].

W 1900 rozpoczął służbę w Galicyjskim pułku ułanów nr 1 w Czortkowie[2][3]. W 1903 został przeniesiony do Galicyjskiego pułku ułanów nr 4 w Żółkwi[4], w 1907 do Morawskiego pułku dragonów nr 11 w Sremskiej Mitrovicy[5], a w 1912 do Galicyjsko-Bukowińskiego pułku dragonów nr 9 w Brodach[6]. W szeregach tego pułku wziął udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z wojną na Bałkanach, a następnie walczył na frontach I wojny światowej[7][8]. W czasie służby w c. i k. armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów kawalerii: kadeta (1 września 1900)[9], podporucznika (1 listopada 1901)[10], porucznika (1 listopada 1908)[11] i rotmistrza (1 listopada 1914)[12][13].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego[14]. W randze rotmistrza w 1919 dowodził 4. szwadronem 6 pułku ułanów kaniowskich podczas wojny polsko-ukraińskiej (walki pod Pliszowcami)[15]. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[16].

Od 1921 dowodził 9 pułkiem ułanów małopolskich w Trembowli. Został awansowany do stopnia pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1923. 31 marca 1927 został mianowany członkiem Oficerskiego Trybunału Orzekającego[17]. Z dniem 31 marca 1929 został przeniesiony w stan spoczynku[18].

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez funkcjonariuszy NKWD. Został przewieziony do więzienia przy ulicy Karolenkiwskiej 17 w Kijowie. Tam, prawdopodobnie wiosną 1940, został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 66/2-13 oznaczony numerem 2354)[19]. Został pochowany na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Kazimierz Roman Pomiankowski h. Pomian. sejm-wielki.pl. [dostęp 2014-12-09].
  2. ↑ Schematismus 1901 ↓, s. 745.
  3. ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 751.
  4. ↑ Schematismus 1904 ↓, s. 756.
  5. ↑ Schematismus 1908 ↓, s. 740.
  6. ↑ Schematismus 1913 ↓, s. 814.
  7. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 583.
  8. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 959.
  9. ↑ Schematismus 1901 ↓, s. 666.
  10. ↑ Schematismus 1902 ↓, s. 670.
  11. ↑ Schematismus 1909 ↓, s. 715.
  12. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 544.
  13. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 910.
  14. ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 90, jako „Stanisław Pomiankowski-Wiara”.
  15. ↑ Kiszko-Zgierski 1930 ↓, s. 14.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 30 czerwca 1920 roku, s. 518, jako „Stanisław Wiara-Pomiankowski”.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 marca 1927 roku, s. 97.
  18. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 70.
  19. ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 75. [dostęp 2014-10-27].

Bibliografia

  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1901. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1900. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1902. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1901. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1904. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1903. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.).
  • Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1913. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1912. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1916. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1916. (niem.).
  • Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.).
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
  • Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Henryk Kiszko-Zgierski: Zarys historji wojennej 6 Pułku Ułanów Kaniowskich. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.