Sotades z Maronei
Sotades z Maronei (stgr. Σωτάδης, III wiek p.n.e.) – grecki poeta, autor sprośnych i satyrycznych utworów. Krytykował również władców, na których dworach przebywał, czyli Seleukosa II i Ptolemeusza II. W rezultacie drugi z nich uwięził, a następnie, po nieudanej próbie ucieczki[1], kazał utopić poetę w ołowianej skrzyni.
Z poezji Sotadesa zachowało się tylko kilka fragmentów; tradycyjnie uważa się go również za wynalazcę palindromu oraz miary wierszowej zwanej od jego imienia sotadejem.
Przypisy
- ↑ Ta ucieczka była w zasadzie udana, ponadto prawie cała ludność Aleksandrii z sympatią obserwowała i komentowała wówczas poczynania Sodatesa. Po ucieczce Sodates skorzystał z niekwestionowanego w Egipcie Ptolomeuszów prawa azylu w miejscowej świątyni. Niestety, po pewnym czasie, znudzony monotonią azylu Sodates, urągając swoim interlokutorom, wyszedł poza obręb świątyni. Został wtedy obezwładniony przez straże Ptolomeusza a następnie zatopiony w ołowianym naczyniu. (Sprague de Camp, "Wielcy i mali twórcy cywilizacji", Warszawa 1975).
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
- PWN: 3977839
- Treccani: sotade
- Catalana: 0063773
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 57237
