Siodło tureckie

Siodło tureckie (łac. sella turcica) – środkowy odcinek górnej powierzchni trzonu kości klinowej, leżący w dole środkowym czaszki[1]. Przed nim znajduje się guzek siodła (łac. tuberculum sellae) i bruzda przedskrzyżowania wzrokowego, inaczej bruzda skrzyżowania (łac. sulcus prechiasmatis, sulcus prechiasmaticus, sulcus chiasmatis), za siodłem – czworokątny grzbiet siodła (łac. dorsum sellae), a po obu jego bokach – bruzda tętnicy szyjnej (łac. sulcus caroticus)[1]. W lekkim wgłębieniu na siodle – dole przysadki (łac. fossa hypophysialis) – leży przysadka mózgowa (łac. hypophysis)[1][2].

Przypisy

  1. a b c AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 409–410, ISBN 978-83-200-4323-5 .
  2. AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom II. Trzewa, wyd. X, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 773–774, ISBN 978-83-200-4501-7 .

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Kontrola autorytatywna (klasa bytu anatomicznego):
  • BNCF: 5114
Encyklopedie internetowe:
  • Britannica: science/sella-turcica
  • Catalana: 0238466