S-Adenozylohomocysteina

S-Adenozylohomocysteina
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
S-{[(2S,3S,4R,5R)-5-(6-amino-9H-puryn-9-ylo)-3,4-dihydroksytetrahydrofuran-2-ylo]metylo}-L-homocysteina
Inne nazwy i oznaczenia
S-adenozylo-L-homocysteina, SAH
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C14H20N6O5S

Masa molowa

384,41 g/mol

Wygląd

ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

979-92-0

PubChem

439155

DrugBank

DB01752

SMILES
O=C(O)[C@@H](N)CCSC[C@H]3O[C@@H](n2cnc1c(ncnc12)N)[C@H](O)[C@@H]3O
Właściwości
Temperatura topnienia

209–211 °C[3][1]

logP

−0,54[1]

Skręcalność właściwa [α]D

−38 (0,5 g/100 ml HClaq)[2]

Niebezpieczeństwa
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2023-08-10]
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Substancja nie jest klasyfikowana jako
niebezpieczna według kryteriów GHS[1].
Podobne związki
Podobne związki

S-adenozylometionina

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

S-Adenozylohomocysteina, SAH – organiczny związek chemiczny, połączenie adenozyny i cysteiny.

Biosynteza

W organizmach powstaje w wyniku oderwania grupy metylowej od atomu siarki S-adenozylometioniny (SAM). Reakcja ta jest katalizowana przez metylotransferazę. SAH jest prekursorem w biosyntezie homocysteiny, która powstaje w wyniku jej hydrolizy[4].

Synteza chemiczna

Może zostać otrzymana z 5′-chloro-5′-deoksyadenozyny(inne języki), którą zabezpiecza się w pozycjach 2′ i 3′ ugrupowaniem acetalowym (grupą propano-2,2-diylową(inne języki)), a następnie poddaje reakcji z wytworzoną in situ disodową solą homocysteiny. Uzyskany produkt pośredni przekształca się w S-adenozylohomocysteinę działaniem rozcieńczonego kwasu siarkowego, oczyszcza na wymieniaczu jonowym i krystalizuje[5][2]:

Synteza S-adenozylohomocysteiny

Przypisy

  1. a b c S-(5′-Adenosyl)-L-homocysteine, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, 3 sierpnia 2023, numer katalogowy: A9384 [dostęp 2023-08-10] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  2. a b AntonínA. Holý AntonínA., IvanI. Rosenberg IvanI., An improved synthesis of S-adenosyl-L-homocysteine and related compounds, „Collection of Czechoslovak Chemical Communications”, 50 (7), 1985, s. 1514–1518, DOI: 10.1135/cccc19851514  (ang.).
  3. S-Adenosyl-L-homocysteine, [w:] PubChem, United States National Library of Medicine, CID: 439155 [dostęp 2023-08-10]  (ang.).
  4. EdwardE. Bańkowski EdwardE., Biochemia. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych, wyd. 2, Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2009, s. 258–260, ISBN 978-83-7609-041-2 .
  5. KondareddiarK. Ramalingam KondareddiarK., Ronald W.R.W. Woodard Ronald W.R.W., An improved synthesis of S-adenosylhomocysteine and related compounds, „Journal of Organic Chemistry”, 49 (7), 1984, s. 1291–1293, DOI: 10.1021/jo00181a036  (ang.).