Przewody półkoliste
Przewody półkoliste – błoniaste przewody znajdujące się w kostnych kanałach półkolistych ucha wewnętrznego, będące częścią narządu równowagi.
Przewody te zakończone są bańkami błoniastymi (w obrębie baniek kanałów półkolistych), w których na grzebieniu bańkowym (crista ampullaris) znajdują się komórki zrębowe oraz zmysłowe uzbrojone w rzęski. Przewody półkoliste wypełnione są śródchłonką, której ruch spowodowany obrotem głowy (wskutek siły bezwładności) podrażnia rzęski powodując pobudzenie komórek nerwowych i pozwalając zachować równowagę.
Ruch śródchłonki w kierunku do bańki przewodu półkolistego nazywamy ruchem ampulopetalnym, a ruch w kierunku od bańki kanału półkolistego ruchem ampulofugalnym.
Bibliografia
- Stanisław Iwankiewicz: Otolaryngologia : podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1984, s. 19-21. ISBN 83-200-0801-8.
- p
- d
- e
Anatomia człowieka: ucho
| ucho zewnętrzne |
| ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ucho środkowe |
| ||||||||
| ucho wewnętrzne |
| ||||||||
| (układ słuchowy) |
| ||||||||
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
