Oskoła

Oskoła – staropolska nazwa soku brzozowego (Succus Betulae) o słodkawym smaku. Był to napój chłodzący i leczniczy stosowany na całej Słowiańszczyźnie.

Otrzymuje się go przez głębokie (ale nie głębsze niż 4 cm) nacięcie pnia lub gałęzi brzozy wczesną wiosną. Z małego drzewa o średnicy pnia ok. 15 cm można pozyskać do 5 litrów soku dziennie, z większych okazów (średnica ok. 30 cm) nawet do 15 litrów. Należy go przechowywać w szklanych lub emaliowanych naczyniach.

Skład

• glukoza
• fruktoza
• kwasy organiczne (cytrynowy i jabłkowy)
• sole mineralne
• aminokwasy
• peptydy

Zastosowanie

• przewlekłe choroby dróg moczowych^{[potrzebny przypis]}
• obrzęki sercowo-naczyniowe^{[potrzebny przypis]}
• kamica nerkowa^{[potrzebny przypis]}
• zapalenie nerek^{[potrzebny przypis]}
• dna moczanowa^{[potrzebny przypis]}

Bibliografia

Zobacz multimedia związane z tematem: Oskoła

Zobacz hasło oskoła w Wikisłowniku

• Halina Strzelecka: Encyklopedia zielarstwa i ziołolecznictwa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 72-73. ISBN 83-01-13132-2.