Ochnia
![]() | Ten artykuł dotyczy rzeki. Zobacz też: Waldemar Ochnia, artysta kabaretowy. |
Ochnia przepływająca przez Kutno | |||
Kontynent | Europa | ||
---|---|---|---|
Państwo |
| ||
Lokalizacja | |||
Rzeka | |||
Długość | 49,42 km | ||
Powierzchnia zlewni | 578 km² | ||
Źródło | |||
Współrzędne | 52°24′28,5″N 19°05′00,2″E/52,407917 19,083389 | ||
Ujście | |||
Recypient | Bzura | ||
Miejsce | na północny wschód od Pęcławic | ||
Wysokość | ok. 94 m n.p.m.[1] | ||
Współrzędne | 52°08′26,5″N 19°31′49,7″E/52,140694 19,530472 | ||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||
|
Ochnia – rzeka, lewy dopływ Bzury[2] o długości 49,42 km[3] i powierzchni dorzecza 578 km².
Rzeka wypływa na wysokości 128 m n.p.m.[4] między jeziorami chodeckimi i Chodczem na zachodzie a jeziorami lubieńskimi i Lubieniem Kujawskim na wschodzie. Płynie przez południową część Pojezierza Kujawskiego, Wysoczyznę Kłodawską i Równinę Kutnowską, w województwie kujawsko-pomorskim i łódzkim. Przepływa przez Kutno. Do Bzury uchodzi poniżej wsi Łęki Kościelne. Jej dopływami są m.in. Lubienka, Głogowianka, (lewe) i Miłonka (prawy)[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Ochnia na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-03-01].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 190, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Ochnia na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej. Moduł: Obszary dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-03-01].
- ↑ Wojewódzki Program Ochrony i Rozwoju Zasobów Wodnych dla województwa łódzkiego [online], 2005 .
- ↑ Raport o stanie środowiska miasta Kutno, Kutno: Centrum Badań Środowiska w Kutnie, 2006 .
Linki zewnętrzne
- Ochnia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886, s. 364 .