Michał Lesień

Michał Lesień-Głowacki

Michał Lesień (2017)

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1974
Wrocław

Zawód

aktor, reżyser

Współmałżonek

Dorota Głowacka-Lesień

Lata aktywności

od 1997

Multimedia w Wikimedia Commons

Cytaty w Wikicytatach

Strona internetowa

Michał Lesień-Głowacki (ur. 24 grudnia 1974 we Wrocławiu^[1]) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, reżyser teatralny^[2]^[3].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się we Wrocławiu. Jest synem aktora i reżysera Zbigniewa Lesienia^[4]. W 1991, gdy był w drugiej klasie liceum, wraz z rodziną przeprowadził się do Kalisza, gdzie jego ojciec został dyrektorem Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego^[5]. Wspólnie z kolegami z klasy statystował przy kilku przedstawieniach kaliskiego teatru, w tym Nocna rozmowa z człowiekiem, którym się gardzi (1991) czy Czarownice z Salem (1992)^[6]. W 1994 ukończył III Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Kaliszu^[7]. W 1998 został absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi^[8].

Kariera

Na drugim roku studiów zadebiutował jako aktor, grając główną rolę Różyłły w Kronikach domowych (1997) Leszka Wosiewicza. Zagrał także podrywacza w dramacie psychologicznym Radosława Piwowarskiego Ciemna strona Wenus (1997) u boku Jana Englerta. W tym okresie zadebiutował również na scenie Teatru Powszechnego w Łodzi w roli Szalimowa w sztuce Maksima Gorkiego Letnicy w reżyserii Jacka Orłowskiego^[8]. W 1998 zagrał tytułową rolę w Kordianie Słowackiego w Teatrze Współczesnym im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu oraz wystąpił jako Merkucjo w Romeo i Julii Szekspira (1998) w reż. Bartłomieja Wyszomirskiego w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu. W latach 1999–2005 był aktorem Teatru Polskiego w Warszawie, w którym zagrał kochanka w spektaklu Aktor Minetti Thomasa Bernharda (1999) w reż. Gilles'a Renarda u boku Ignacego Gogolewskiego i Hanny Stankówny. Następnie zagrał nonszalanckiego Irka w dramacie Waldemara Krzystka Nie ma zmiłuj (2000).

Ogólnopolską rozpoznawalność zyskał dzięki roli Jacka Przypadka, beztroskiego absolwenta Studium Gastronomicznego i szefa kuchni w sitcomie Lokatorzy (1999–2005). Kontynuował też pracę w Teatrze Polskim we Wrocławiu, tworząc szereg ról w przedstawieniach w reż. Jarosława Kiliana: Zbyszko Szapurskiego w Zielonej Gęsi Gałczyńskiego (2000), widmo i zbira w sztuce Don Juan, czyli Kamienny gość Moliera (2001), marynarza w Przygodach Sindbada Żeglarza Bolesława Leśmiana (2002), Trinkulo w szekspirowskiej Burzy (2003), Demetriusza w szekspirowskim Śnie nocy letniej (2003) i Filona w Balladynie Słowackiego (2004). Wystąpił również w spektaklu Macieja Kowalewskiego Poczekalnia (2003) wystawianym w MM Przebudzenie-Kompania Teatralna w Warszawie^[9].

We wrześniu 2005 zrealizował w Holandii program popularnonaukowy Test Case dla Discovery Channel^[8]. Współpracował ze stołecznym Teatrem Komedia, gdzie został obsadzony w roli Bobby’ego w Pół żartem pół sercem Kena Ludwiga (2007) w reż. Marcina Sławińskiego z udziałem Agnieszki Kotulanki. W Teatrze Bajka wystąpił jako Art w sztuce Anny Burzyńskiej Mężczyźni na skraju załamania nerwowego (2008) w reż. Piotra Łazarkiewicza. Również w 2008 uczestniczył w siódmej edycji programu rozrywkowego TVN Taniec z gwiazdami^[8]. W Teatrze Kamienica zagrał reżysera w komedii romantycznej Leonarda Gershe’a Motyle są wolne (2009) w reż. Zbigniewa Lesienia. W Krakowskim Teatrze Komedia zagrał młodego w komedii Jana Jakuba Należytego 3 razy łóżko (2013) w reż. Piotra Dąbrowskiego. Za rolę Piotra Roli-Kossaka, który bez przygotowania i kwalifikacji otwiera gabinet psychoanalityka „tylko dla pań” w Krakowie, w komedii Kobiety bez wstydu (2016) otrzymał Węża za najgorszą rolę męską^[10].

Życie prywatne

Jest synem aktora Zbigniewa Lesienia. W latach 2005–2011 był związany z Andżeliką Piechowiak^[2]. 29 września 2012 ożenił się z Dorotą Głowacką, a po ślubie wraz z żoną przyjęli podwójne nazwisko.

Filmografia

1997: Kroniki domowe jako Różyłło
1997: Ciemna strona Wenus jako podrywacz
1998: Z pianką czy bez jako kolega Radka (odc. 7 i 8)
1999–2005: Lokatorzy jako Jacek Przypadek
2000: Świat według Kiepskich jako redaktor (odc. 27)
2000: Nie ma zmiłuj jako Irek
2002–2003: Gorący Temat jako dziennikarz Rafał
2006–2007: Pogoda na piątek jako Marcin Brzezina
2007: Na Wspólnej jako Przemysław Wiśniewski
2007–2008: Pierwsza miłość jako Zbigniew Kręglicki
2007: Świat według Kiepskich jako ksiądz Andrzej (odc. 278)
2007: Niania jako właściciel kwatery (odc. 80)
2007: Na dobre i na złe jako mąż Grażyny (odc. 303)
2007: Halo Hans! jako leutnant Kurt Hausman (odc. 2)
2008–2012: M jak miłość jako Arkadiusz Nowacki, dyrektor szkoły
2008: Kryminalni jako Radek Linder (odc. 90)
2008: Agentki jako nadkomisarz Mariusz Mroziński
2009: Ojciec Mateusz jako Leszek Mróz (odc. 28)
2009, 2013–2016: Blondynka jako Marcin Fus, bratanek Jana
2010: Nowa jako fotografik Waldemar Rak vel Kryspin Werde (odc. 12)
2010: Milczenie jest złotem jako muzyk Robert, były chłopak Inge
2011: Siła wyższa jako Adam
2011–2012: Julia jako aktor Piotr Karwański
2012: Ranczo jako prowadzący (odc. 69 i 70)
2012: Ranczo jako dziennikarz (odc. 75)
2012: Ojciec Mateusz jako Paweł Adamiec (odc. 100)
od 2012: Klan jako Janusz Sokołowski
2014: Ojciec Mateusz jako Jan Kurek (odc. 152)
2015: O mnie się nie martw jako Zawadzki (odc. 21)
2015: Komisarz Alex jako doktor Mengliński (odc. 82)
2016: Wesele w Kurnej Chacie jako Pan młody
2016: Komisja morderstw jako mecenas Nowak (odc. 7)
2016: Kobiety bez wstydu jako Piotr Rola-Kossak
2018: Prymas Hlond jako dziennikarz w Rzymie
od 2018: Leśniczówka jako wydawca Katarzyny
2018–2019: Barwy szczęścia jako Damian Wójcik, ojciec Luizy i Mirka
2019 Ojciec Mateusz jako Robert, mąż Magdy (odc. 271)

Przypisy

↑ Personalidade: Michał Lesień (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2018-01-02]. (port.).
↑ ^a ^b Michał Lesień – o osobie. Onet.pl. [dostęp 2012-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-25)]. (pol.).
↑ Michał Lesień. Listal. [dostęp 2018-01-02]. (ang.).
↑ Ojciec Lesienia molestował pracownice teatru. Fakt.pl. [dostęp 2019-09-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-10)]. (pol.).
↑ Adam Sęczkowski: Michał Lesień - wywiad z nutką wspomnień. „Nasze Miasto”, 16 marca 2010. [dostęp 2021-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-06)]. (pol.).
↑ Łukasz Wolski: Michał Lesień: Zgrana paczka w Koperniku. wKaliszu.pl, 10 marca 2016. [dostęp 2021-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-06)]. (pol.).
↑ Znani absolwenci: Michał Lesień. Strona III L.O. im. Mikołaja Kopernika w Kaliszu. [dostęp 2016-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-13)]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d Taniec z gwiazdami VII – Uczestnicy – Para nr I: Michał i Katarzyna. Plejada.pl. [dostęp 2019-04-22]. (pol.).
↑ Michał Lesień: „Teatr to dla mnie podstawa”. Onet.pl, 23 czerwca 2003. [dostęp 2021-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-06)]. (pol.).
↑ Węże 2017: oto „zwycięzcy”. Siedem statuetek dla „Smoleńska”. Onet.pl. [dostęp 2019-12-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-01)]. (pol.).