Magneton Bohra

Magneton Bohra (symbol μB) – stała fizyczna o wymiarze momentu magnetycznego. Jest to wartość momentu magnetycznego elektronu znajdującego się na orbicie Bohra[1]:

μ B = e ℏ 2 m e {\displaystyle \mu _{B}={\frac {e\hbar }{2m_{e}}}}

gdzie:

e {\displaystyle e} – ładunek elementarny,
ℏ {\displaystyle \hbar } – stała Plancka podzielona przez 2π,
m e {\displaystyle m_{e}} – masa spoczynkowa elektronu.

Analogiczna jednostka, w definicji której zamiast masy elektronu występuje masa protonu to magneton jądrowy μN:

1 μB ≈ 1836 μN

W układzie SI wartość magnetonu Bohra wynosi[2]:

1 μB = 9,274 009 994(57)×10−24 J·T −1

Odpowiada to 9,274 009 994(57)×10−21 erg·Gs−1 =9,274 009 994(57)×10−21 emu[a] w układzie CGS.

Zobacz też

  • Niels Bohr

Uwagi

  1. ↑ 1 emu = erg·Gs−1[3].

Przypisy

  1. ↑ magneton Bohra, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-10-15] .
  2. ↑ CODATA Value 2014: Bohr magneton. [dostęp 2015-07-26].
  3. ↑ Magnetic units. IEEE Magnetics Society. [dostęp 2018-02-06].
Encyklopedia internetowa (stała fizyczna):
  • Britannica: technology/Bohr-magneton
  • SNL: bohrmagneton
  • Catalana: 0010771
  • DSDE: Bohr-magneton