Louis-Albert Vachon

Louis-Albert Vachon
Kardynał prezbiter
ilustracja
Herb duchownego Superemineat caritas
Kraj działania

Kanada

Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1912
Saint-Frédéric-de-Beauce

Data i miejsce śmierci

29 września 2006
Quebec

Miejsce pochówku ?
Arcybiskup Quebecu
Okres sprawowania

1981–1990

Prymas Kanady
Okres sprawowania

20 marca 1981–17 marca 1990

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

11 czerwca 1938

Nominacja biskupia

4 kwietnia 1977

Sakra biskupia

14 maja 1977

Kreacja kardynalska

25 maja 1985
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Paolo della Croce a “Corviale”

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

14 maja 1977

Konsekrator

Maurice Roy

Współkonsekratorzy

Louis Joseph Jean Marie Fortier
Lionel Audet

Konsekrowani biskupi
Maurice Couture 22 października 1982
Marc Leclerc 22 października 1982
André Gaumond 15 sierpnia 1985
Martin Veillette 13 grudnia 1986
Pierre Morissette 12 czerwca 1987
Clément Fecteau 20 października 1989

Louis-Albert Vachon (ur. 4 lutego 1912 w Saint-Frédéric-de-Beauce, zm. 29 września 2006 w Quebecu), kanadyjski duchowny katolicki, arcybiskup Quebecu, kardynał.

Życiorys

Studiował w seminarium w Quebecu, święcenia kapłańskie przyjął 11 czerwca 1938. Kontynuował studia na Uniwersytecie w Laval (obronił doktorat z filozofii) i w Papieskim Athenaeum Angelicum w Rzymie (obronił doktorat z teologii, 1949). Przez wiele lat wykładał na Uniwersytecie w Laval, pełnił na tej uczelni funkcję wicerektora (1958–1959) i rektora (1960–1972); był również rektorem seminarium w Quebecu. W latach 1960-1977 był wikariuszem generalnym archidiecezji Quebec, w październiku 1962 otrzymał tytuł nadzwyczajnego protonotariusza apostolskiego.

4 kwietnia 1977 został mianowany biskupem pomocniczym Quebecu; otrzymał stolicę tytularną Mesarfelta, sakrę odebrał 4 maja 1977 z rąk zwierzchnika archidiecezji kardynała Maurice Roya. W marcu 1981 został następcą kardynała Roya na arcybiskupstwie Quebecu. 25 maja 1985 Jan Paweł II mianował go kardynałem, nadając tytuł prezbitera S. Paolo della Croce a "Corviale".

W marcu 1990 zrezygnował z rządów archidiecezją (ze względu na osiągnięcie wieku emerytalnego), a w lutym 1992 ukończył 80 lat i utracił prawo udziału w konklawe. Jesienią 1983] brał udział w VI sesji zwykłej Światowego Synodu Biskupów w Watykanie. W 1969 został odznaczony Orderem Kanady.

Bibliografia

  • sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
  • p
  • d
  • e
Biskupi Quebec
  • p
  • d
  • e
Kanadyjscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich