Kolej krzesełkowa na Palenicę

Kolej krzesełkowa na Palenicę
Dane podstawowe
Zarządca

Polskie Koleje Linowe S.A.

Długość

0,777 km

Prędkość maksymalna

18 km/h

Zdjęcie LK
Historia
Rok otwarcia

1991
(po modernizacji: 2005)

Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
  zlikwidowana / rozebrana lub planowana
kolej metro lub kolej lekka
stacja kolejowa/stacja metra
przystanek
stacja bez ruchu pasażerskiego
ładownia, posterunek ruchu itp
przystanek częściowo używany
koniec linii
odcinek
odcinek w tunelu
odcinek na estakadzie
wiadukt
most
tunel pod wodą
zmiana kilometrażu
granica państwowa / inna
mijanka
przejazd kolejowo-drogowy
przeprawa promowa


    odcinek zelektryfikowany
 
początek linii
Szczawnica (ul. Główna)
Palenica
koniec linii
Multimedia w Wikimedia Commons

Kolej krzesełkowa na Palenicę – całoroczna kolej krzesełkowa z krzesełkami 4-osobowymi, ze Szczawnicy na Palenicę w Pieninach. Funkcjonuje w ramach Stacji Narciarskiej Palenica w Szczawnicy. Została poprowadzona środkiem północnego stoku Palenicy[1]. Narciarskie trasy zjazdowe zostały wytyczone na wschód od linii kolei[2].

Historia

Kolej linową na Palenicę oddano do użytku 21 września 1991, jako kolej ze 126 krzesełkami 2-osobowymi. Lina została rozwieszona na 13 podporach, w tym dwóch podwójnych[3]. Długość trasy kolei wynosiła 783 m, różnica wzniesień 263 m, przepustowość 1200 osób na godzinę w zimie i 800 osób na godzinę w lecie[4]. W budynku dolnej stacji kolei umieszczono restaurację oraz hotel, posiadający 10 pokoi dwuosobowych, będący własnością PKL[4], zaś przy niej parking i małą lokalną oczyszczalnię ścieków typu „bioblok”[3]. Przy górnej stacji powstał bar dla narciarzy i turystów[1].

Po kilkunastu latach została wyłączona z eksploatacji i przebudowana przez Doppelmayr/Garaventa-Gruppe na kolej z krzesełkami 4-osobowymi. Oddano ją do użytku 17 grudnia 2005. Operatorem kolei są Polskie Koleje Linowe S.A. (PKL)[5].

Dane techniczne (od 2005)

Kolej krzesełkowa na Palenicę[4]
Długość trasy [m] 777
Poziom stacji dolnej [m n.p.m.] 459
Poziom stacji górnej [m n.p.m.] 722
Różnica poziomów [m] 263
Podpory trasowe 10
Typ krzesełek 4-osobowe
Liczba krzesełek 54
Zdolność przewozowa [osób na godzinę] 2200

Galeria

  • Budynek dolnej stacji
    Budynek dolnej stacji
  • Flagi reklamowe kolei
    Flagi reklamowe kolei
  • Budynek dolnej stacji z restauracją
    Budynek dolnej stacji z restauracją
  • Kasy biletowe w budynku dolnej stacji
    Kasy biletowe w budynku dolnej stacji
  • Peron na dolnej stacji
    Peron na dolnej stacji
  • Przejazd w środkowym odcinku kolei
    Przejazd w środkowym odcinku kolei
  • Dojazd do górnej stacji
    Dojazd do górnej stacji
  • Peron na górnej stacji
    Peron na górnej stacji
  • Budynek górnej stacji
    Budynek górnej stacji
  • Krzesełka na górnej stacji
    Krzesełka na górnej stacji
  • Zjazd z górnej stacji
    Zjazd z górnej stacji
  • Słup podporowy
    Słup podporowy
  • Widok na Szczawnicę
    Widok na Szczawnicę
  • Potok Grajcarek poniżej kolei
    Potok Grajcarek poniżej kolei
  • Peron na dolnej stacji
    Peron na dolnej stacji

Przypisy

  1. ↑ a b MarekM. Baran MarekM., Koleje linowe i wyciągi narciarskie w Polsce. Historia i dzień dzisiejszy, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 2010, ISBN 978-83-7729-036-1 .
  2. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-09-28] .
  3. ↑ a b RyszardR. M.Remiszewski RyszardR., Kolej linowa na Palenicę, „Wierchy”, 57, Księży Młyn Dom Wydawniczy Michał Koliński, 1988–1991, s. 247 .
  4. ↑ a b c MarekM. Baran MarekM., Przewodnik narciarski. Tatry, Beskidy, Karkonosze'', Kraków: Wydawnictwo „Lewiatan”, 1993, s. 111 .
  5. ↑ Kolej krzesełkowa Palenica [online], Polskie Koleje Linowe [dostęp 2017-10-06] .

Linki zewnętrzne

  • Szczawnica, ul. Główna 7, Kolej Linowa Palenica. fotopolska.eu. [dostęp 2017-10-06]. (pol.).
  • Kolej krzesełkowa Palenica. Polskie Koleje Linowe. [dostęp 2017-10-06]. (pol.).