Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Karpaczu

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

A/1306/647/J z dnia 4.08.1980[1]
kościół parafialny
Widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Karpacz
Adres	ul. Konstytucji 3 Maja
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Wezwanie	Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Wspomnienie liturgiczne	31 maja
Historia Data rozpoczęcia budowy 1909 Data zakończenia budowy 1910[2] Data poświęcenia 1910 Aktualne przeznaczenie kościół parafialny
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • cegła szachulec drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1 Organy • liczba głosów • liczba manuałów 12 2+P
Położenie na mapie Karpacza Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie Polski Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
50°46′33,01″N 15°45′36,07″E/50,775836 15,760019
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do dekanatu Karpacz diecezji legnickiej.

Historia

Budowa świątyni zaprojektowanej przez wrocławskiego architekta Ludwiga Schneidera rozpoczęła się w dniu 26 kwietnia 1909 roku. W dniu 1 lipca 1909 roku został poświęcony kamień węgielny przez dziekana z Jeleniej Góry księdza Franza Forchego^[3]. Budowa świątyni była prowadzona pod nadzorem mistrza murarskiego z Kowar Maxa Steinera^[3]. W dniu 28 października 1909 roku został założony krzyż na wieży, a w dzień wspomnienia św. Anny 26 lipca 1910 roku świątynia została poświęcona. W tym samym roku zostały poświęcone trzy dzwony (do dnia dzisiejszego zachował się tylko jeden) odlane przez wrocławskiego ludwisarza Alberta Geittnera. Strop świątyni został pomalowany przez kłodzkiego artystę Ryszarda Richtera. Statua Serca Pana Jezusa dla bocznego ołtarza została wykonana przez tyrolskiego rzeźbiarza Civillo del Antonio. W 1979 roku ksiądz proboszcz Franciszek Schirmer zainicjował rozbudowę świątyni według projektu karpaczańskiego architekta Antoniego Bila^[2]. Rozbudowa została ukończona w 1985 roku^[2].

Architektura

Charakterystyczny kształt świątyni razem z wieżą nakrytą cebulastym dachem hełmowym nawiązuje do barokowej architektury tyrolskiej^[2]. We wnętrzu świątyni jest umieszczony ołtarz główny w stylu późnobarokowym ozdobiony obrazem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny i dwoma bocznymi posągami przedstawiającymi postacie św. Piotra i św. Antoniego^[2]. W starej części świątyni na drewnianym stropie jest namalowana wspomniana wyżej polichromia, pochodząca z czasów budowy świątyni. W przejściu między pierwotną a dobudowaną częścią świątyni na filarach i łączącym je łuku namalowani czterej ewangeliści. Na suficie w przedsionku są przedstawieni czterej wielcy doktorzy (nauczyciele) Kościoła zachodniego: św. Ambroży, św. Augustyn, św. Hieronim i św. Grzegorz Wielki. Organy zostały wybudowane z inicjatywy organisty Antoniego Cyganka. Budowę rozpoczęto w 1970 r. i trwała ona przez 7 lat. Zlecenie realizowała firma Józefa Cynara z Wrocławia. W 2004 r. instrument wyremontowano^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 3: Karkonosze. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-168-5.