Kalinik (Aleksandrow)

Kalinik
Dimityr Aleksandrow
Metropolita wraczański
Kraj działania

Bułgaria

Data i miejsce urodzenia

11 marca 1931
Mygliż

Data i miejsce śmierci

25 grudnia 2016
Sofia

Metropolita wraczański
Okres sprawowania

1998–2016

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Bułgarski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Metropolia wraczańska

Śluby zakonne

1960

Diakonat

10 lipca 1960

Prezbiterat

7 czerwca 1962

Chirotonia biskupia

6 grudnia 1971

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 grudnia 1971

Miejscowość

Sofia

Miejsce

Sobór św. Aleksandra Newskiego

Konsekrowani biskupi
Cyprian (Kazandżiew) 3 marca 2008
Współkonsekrowani biskupi
Tichon (Iwanow) 6 lipca 2003
Naum (Dimitrow) 17 marca 2007
Jan (Iwanow) 18 marca 2007
Sioniusz (Radew) 24 marca 2007
Borys (Dobrew) 22 marca 2008
Antoni (Michalew) 23 marca 2008
Jan (Stojkow) 30 listopada 2010

Kalinik, imię świeckie Dimityr Rajczew Aleksandrow (ur. 11 marca 1931 w Mygliżu, zm. 25 grudnia 2016 w Sofii[1]) – bułgarski biskup prawosławny.

Życiorys

W 1947 wstąpił do seminarium duchownego w Płowdiwie. Naukę w seminarium ukończył w 1952. W tym samym roku podjął studia teologiczne w Akademii Duchownej św. Klemensa z Ochrydy w Sofii, którą ukończył po czterech latach. W czasie studiów był psalmistą i dyrygentem chóru cerkiewnego przy cerkwi Ikony Matki Bożej „Życiodajne Źródło” w Sofii. Po zakończeniu nauki przeprowadził się do Starej Zagory, gdzie pracował w dotychczasowym charakterze w soborze Matki Bożej. W 1960 metropolita starozagorski Klemens przyjął od niego wieczyste śluby mnisze w Monasterze Kazanlyszkim. 10 lipca tego samego roku biskup lewkijski Parteniusz wyświęcił go na hierodiakona. Dwa lata później wyjechał do ZSRR, gdzie odbył dwuletnie specjalistyczne studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej. 7 czerwca 1962 patriarcha moskiewski i całej Rusi Aleksy I wyświęcił go na hieromnicha. W 1964 otrzymał godność archimandryty. Od 1968 wyjechał na dalsze studia do Bossey, Lozanny, Berna i Genewy, gdzie przebywał przez rok. Po powrocie do Bułgarii w 1970 został przełożonym Monasteru Rylskiego; funkcję tę pełnił do 1971. W tym samym roku w soborze św. Aleksandra Newskiego w Sofii został wyświęcony na biskupa wielickiego, wikariusza eparchii sliweńskiej. Od 1974 był metropolitą wraczańskim.

Uczestniczył w kontrolowanych przez radzieckie służby specjalne ruchu na rzecz pokoju na świecie. Wielokrotnie atakował Stany Zjednoczone, zarzucając im politykę zbrojeń zagrażającą pokojowi. O ile tego rodzaju wypowiedzi były typowe dla lojalnych wobec władz komunistycznych hierarchów Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego, Kalinik okazał się w tego typu działalności szczególnie aktywny[2].

W 1992 należał do grupy hierarchów bułgarskich, którzy wypowiedzieli posłuszeństwo patriarsze Bułgarii Maksymowi, zarzucając, iż jego wybór został dokonany z pogwałceniem prawa kanonicznego. Przystąpił wówczas do niekanonicznego Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego (Synodu alternatywnego) i został pozbawiony przez Patriarchat Bułgarski wszystkich godności duchownych. W 1998 poprzez złożenie aktu pokuty wrócił do Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego i ponownie mianowany metropolitą wraczańskim[3].

W styczniu 2012 komisja badająca archiwa tajnych służb komunistycznej Bułgarii podała, że Kalinik (Aleksandrow) był agentem KDS o pseudonimie Rilski[4].

Zmarł w 2016 po krótkiej chorobie nowotworowej[1].

Przypisy

  1. a b Врачанският митрополит Калиник е починал тази нощ [online] [dostęp 2016-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-26] .
  2. P. Ramet: Religion and Nationalism in Soviet and East European Politics. Durham: Duke University Press, 1984, s. 196, ISBN 0-8223-0608-5
  3. W służbie Bogu i ludziom. Księga Jubileuszowa Metropolity Warszawskiego i całej Polski Sawy, Warszawska Metropolia Prawosławna, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60311-14-1, s.47
  4. Eleven out of 15 members of Bulgarian Orthodox Church's Holy Synod worked for communist State Security

Bibliografia

  • Врачански митрополит Калиник. bg-patriarshia.bg. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-19)].
  • p
  • d
  • e
  • Awerkiusz (Byzajtow) (1872–1874)
  • Konstantyn (Malinkow) (1884–1912)
  • Klemens (Sziwaczew) (1914–1930)
  • Paisjusz (Ankow) (1930–1974)
  • Kalinik (Aleksandrow) (1974–1992)
  • Ignacy (Dimow) (1992–1998)
  • Kalinik (Aleksandrow) (1998–2016)
  • Grzegorz (Cwetkow) (od 2017)