Károly József Batthyány

Ten artykuł od 2014-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Károly József Batthyány (ur. 28 kwietnia 1697 w Rechnitz, zm. 15 kwietnia 1772 w Wiedniu) był austriackim generałem i marszałkiem polnym węgierskiego pochodzenia.

Károly József Batthyány był synem hrabiego Ádáma Batthyánya (1662-1703), jako młody mężczyzna wstąpił do armii austriackiej. Pod księciem Eugeniuszem Sabaudzkim walczył z Turkami m.in. w bitwach pod Peterwardein, Temesvárem i Belgradem, wykazując się szczególną odwagą.

W 1734 r. dowodził wojskami cesarskimi jako generał przeciw francuzom, a w 1737 przeciw Turkom. Od 1739 do 1740 był austriackim attaché na dworze w Berlinie. Z powodu pierwszej śląskiej wojny między Prusami a Austrią wrócił do służby wojskowej, odznaczając się ponownie męstwem. 15 kwietnia 1745 zadał klęskę przeważającym wojskom francusko-bawarskim pod Pfaffenhofen i został za to nominowany marszałkiem polnym. W 1746 służył pod Karolem Lotaryńskim w dzisiejszej Belgii biorąc udział w przegranej bitwie pod Roucoux, w 1747 służył pod Wilhelmem Augustem Hanowerskim, księciem Cumberland, ratując jego wojska w bitwie pod Lauffeldt wzorowym manewrem odwrotu.

Po skończonej wojnie został mianowany przez Marię Teresę w 1748 wychowawcą królewicza i późniejszego cesarza Józefa II. W 1763 otrzymał tytuł księcia.

Bibliografia

• www.worldstatesmen.org/Belgium