Jego ostatni czyn
Gatunek | dramat |
---|---|
Data premiery | 28 września 1917 |
Kraj produkcji | Królestwo Polskie |
Język | niemy |
Reżyseria | Aleksander Hertz |
Scenariusz | |
Zdjęcia | Witalis Korsak-Gołogowski |
Scenografia | Józef Galewski, Tadeusz Sobocki |
Produkcja | Sfinks |
Jego ostatni czyn – polski, niemy film fabularny z 1917 roku. Nie zachował się do dnia dzisiejszego.
Fabuła
Hilka, zaklinaczka węży, dostaje angaż w Ogrodzie Pałacowym. Uczuciowo jest związana z baronem Ilfingrenem. Dyrektor cyrku wraz z Holferem postanawiają pozbyć się miłośnika kart, oskarżając go o oszustwa, gdyż mają ukryte plany względem Hilki. O filmie wiadomo też, że było w nim pełno efektów specjalnych, do których należały m.in. pościg za bandytą, knajpy apaszów, natomiast szczególny nacisk położono na estetykę pod względem malarskim.
Obsada
- Kazimierz Junosza-Stępowski jako włamywacz
- Pola Negri
- Józef Węgrzyn
- Halina Bruczówna
- Paweł Owerłło
Linki zewnętrzne
- Jego ostatni czyn w bazie IMDb (ang.)
- Jego ostatni czyn w bazie Filmweb
- Jego ostatni czyn w bazie filmpolski.pl
- Jego ostatni czyn w Internetowej Bazie Filmowej (fdb.pl)
- Zdjęcia z filmu Jego ostatni czyn w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”