Język busoa
Nie mylić z: język besoa (behoa). |
Obszar | Celebes Południowo-Wschodni (Indonezja) | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | 2300 (2000) | ||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
UNESCO | 2 wrażliwy↗ | ||
Ethnologue | 7 wypierany↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | bup | ||
IETF | bup | ||
Glottolog | buso1238 | ||
Ethnologue | bup | ||
BPS | 0592 5 | ||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język busoa (a. bosoa)[1][2] – język austronezyjski używany w prowincji Celebes Południowo-Wschodni w Indonezji. Według danych z 2000 roku posługuje się nim 2300 osób[2].
Jest używany we wsiach Busoa i Lakambau (kecamatan Batauga, kabupaten Buton Selatan)[3].
Jego znajomość jest w zaniku. W powszechnym użyciu są również języki wolio i indonezyjski. Wielu członków społeczności zna także cia-cia i muna[4]. Przestał być przyswajany przez dzieci[5].
Nie wykształcił piśmiennictwa[6]. Od 1993 r. badaniem i dokumentacją tego języka zajmował się René van den Berg[5]. Sporządzono opis jego gramatyki i słownictwa oraz zebrano pewne teksty (przede wszystkim baśnie ludowe)[7] .
Przypisy
- ↑ Berg 2020 ↓, s. 4.
- ↑ a b David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Busoa, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).
- ↑ Berg 2020 ↓, s. 1.
- ↑ Berg 2020 ↓, s. 5–6.
- ↑ a b David Mead: Busoa. Sulawesi Language Alliance. [dostęp 2023-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-20)]. (ang.).
- ↑ Berg 2020 ↓, s. 7.
- ↑ Berg 2020 ↓.
Bibliografia
- René van den Berg: The Busoa language of Southeast Sulawesi: Grammar sketch, texts, vocabulary. Dallas: SIL International, 2020, seria: SIL Language and Culture Documentation and Description 48. [dostęp 2022-11-04].