Józef Hansz
chorąży | |
Data i miejsce urodzenia | 12 lutego 1890 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 27 marca 1970 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | Armia Cesarstwa Niemieckiego |
Formacja | Armia Wielkopolska |
Jednostki | 4 pułk strzelców wielkopolskich |
Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Józef Hansz (ur. 12 lutego 1890 w Gnieźnie, zm. 27 marca 1970 w Poznaniu) – żołnierz armii niemieckiej, powstaniec wielkopolski, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Jana oraz Wiktorii ze Stolarków. Absolwent szkoły ludowej. W młodości pracował jako cieśla. W 1914 zmobilizowany do niemieckiego 54 pułku piechoty i w jego składzie walczył na froncie zachodnim I wojny światowej[1]. Po zdemobilizowaniu, w 1918 wstąpił w Gnieźnie do Rady Robotniczo-Żołnierskiej. W grudniu tego roku, walcząc w szeregach 4 kompanii gnieźnieńskiej, wyzwalał miasto, a w styczniu 1919 dowodził grupą powstańców pod Zdziechową i w bitwie o Szubin[1]. Od sierpnia 1919 w składzie 4 pułku strzelców wielkopolskich walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej. 25 sierpnia 1920 na czele plutonu pod ostrzałem karabinów maszynowych zdobył brawurowym atakiem silnie broniony folwark Bielowszczyznę[1]. Za czyn ten odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i otrzymał awans na stopień chorążego[1].
Po wojnie pozostał w zawodowej służbie wojskowej. W 1926 został przeniesiony do 4 batalionu KOP „Dederkały”. W 1935 przeszedł w stan spoczynku i zamieszkał w Dusznikach Wielkopolskich. W 1939 walczył w kampanii wrześniowej[1]. Od 1950 zamieszkiwał w Poznaniu. Pochowany na miejscowym cmentarzu.
Był żonaty z Jadwigą z Zalewskich, miał córkę Irenę (ur. 1927)[1]
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 940)[1]
- Krzyż Walecznych[1]
- Medal Niepodległości – 17 marca 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[2]
Przypisy
Bibliografia
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.