Iwan Jełagin (1725–1794)

Iwan Pierfiljewicz Jełagin
Ilustracja
Data urodzenia

11 grudnia 1725

Data śmierci

3 października 1794

Zawód, zajęcie

poeta
dyrektor teatrów dworskich

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)
Multimedia w Wikimedia Commons

Iwan Pierfiljewicz Jełagin (ros. Иван Перфильевич Елагин), (ur. 11 grudnia 1725, zm. 3 października 1794) – rosyjski poeta, historyk i polityk.

W 1758 jako stronnik Aleksego Piotrowicza Bestużewa-Riumina i zaufany Stanisława Poniatowskiego został zesłany do guberni kazańskiej. Przywrócony do łask po wstąpieniu na tron Katarzyny II, mianowany oberhofmeistrem - dyrektorem teatrów dworskich. W 1766 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława[1].

W latach 1766-1779 zajmował się rosyjskimi teatrami. Był wybitnym wolnomularzem rosyjskim. Został pierwszym Wielkim Mistrzem loży rosyjskiej systemu angielskiego. Adept nauk Alessandro di Cagliostro. W 1777 był zwolennikiem wprowadzania systemu szwedzkiego w rosyjskim wolnomularstwie.

Przypisy

  1. Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Świętego Stanisława, Warszawa 2006, s. 178.

Bibliografia

  • Елагин Иван Перфильевич
  • ЕЛАГИН Иван Перфильевич
  • Елагин Иван Перфильевич
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000038986371
  • VIAF: 59883831
  • LCCN: no00051117
  • GND: 118956493
  • RSL: 000031166
  • PLWABN: 9810626547305606
  • NUKAT: n2015095388
  • J9U: 987007284266305171