Guido Florentinus

Guido
Kardynał prezbiter
Kraj działania

Państwo Kościelne

Miejsce urodzenia

Florencja

Data śmierci

1157

Protoprezbiter
Okres sprawowania

1154-1157

Wyznanie

Rzymskokatolickie

Prezbiterat

najpóźniej 2 marca 1140

Kreacja kardynalska

najpóźniej 2 marca 1140
Innocenty II

Kościół tytularny

San Crisogono

Guido Florentinus (zm. 1157) – włoski kardynał.

Życiorys

Pochodził z Florencji (stąd przydomek Florentinus; przypisywane mu przez późniejszych autorów nazwisko Bellagi nie jest poświadczone we współczesnych mu źródłach). Nominację kardynalską uzyskał od Innocentego II najpóźniej w marcu 1140 jako kardynał prezbiter San Crisogono. W 1141 oraz w 1144-45 jest poświadczony jako legat w północnej Italii. W roku 1147 Eugeniusz III mianował go (wraz z Theodwinem z S. Rufina) swoim legatem przy wojskach II krucjaty. Po klęsce tej wyprawy pozostał w łacińskiej Syrii do roku 1152. Zmarł jako protoprezbiter Kolegium Kardynalskiego.

Bibliografia

  • J. M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912, s. 43
  • B. Zenker, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130 von 1159, Würzburg 1964, s. 62-64
  • S. Miranda: Guido Bellagi

Linki zewnętrzne

  • Jonathan P. Phillips, Martin Hoch, Second crusade, Manchester University Press, 2001
  • Treccani
  • p
  • d
  • e
Do roku 1378
Wielka schizma
Obediencja rzymska
Obediencja awiniońska
  • Pierre de Monteruc (do 1385)
  • Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401)
  • Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407)
  • Pierre de Thury (1407–1408)
  • Pierre Ravat (1408–1417)
  • Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska
Od 1415