Fryderyk z Bergu

Fryderyk z Bergu
Data urodzenia

ok. 1120

Data i miejsce śmierci

15 grudnia 1158
Pawia

Arcybiskup Kolonii
Okres sprawowania

1156–1158

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

styczeń 1157

Fryderyk z Bergu (ur. ok. 1120, zm. 15 grudnia 1158 pod Pawią) – arcybiskup Kolonii i książę-elektor Rzeszy od 1156 pochodzący z rodu hrabiów Bergu.

Życiorys

Fryderyk był jednym z synów hrabiego Bergu Adolfa II[1][2] i Irmgardy z Wasserburga, córki hrabiego Engelberta[2] lub Adelajdy z Arnsbergu[1]. Jego rodzina należała do najmożniejszych w arcybiskupstwie Kolonii. Arcybiskupem Kolonii w latach 30. XII w. był stryj Fryderyka Bruno. Wpływy rodzinne pozwoliły mu na rozwinięcie kariery[1].

W 1135 jest poświadczony jako prepozyt w Kolonii. W 1150 został wybrany przez część kapituły na biskupa Utrechtu, pozostała część wybrała Hermana z Horn. Spór między nimi rozsądził król Niemiec Konrad III Hohenstauf, który wskazał na Hermana[1][2]. Porażka Fryderyka mogła być spowodowana m.in. brakiem święceń kapłańskich. Mimo to nadal starał się podważyć pozbawić swego konkurenta funkcji, co zakończył dopiero osobistą interwencją nowy król Niemiec Fryderyk I Barbarossa[1].

W 1156 pojawiła się możliwość objęcia stanowiska arcybiskupa Kolonii. Tu również doszło do podwójnego wyboru przez kapitułę. Tym razem w wyniku osądzenia sporu przez władcę arcybiskupem został Fryderyk. Być może jedną z przyczyn tej decyzji Fryderyka Barbarossy była chęć pozyskania przezeń poparcia możnego rodu książąt Bergu w konflikcie z rodem Welfów. Następnie nowy arcybiskup udał się do Rzymu, gdzie w styczniu 1157 otrzymał paliusz od papieża Hadriana IV. W toku swoich krótkich rządów w arcybiskupim księstwie Fryderyk wspierał interesy swojej rodziny[1].

W sporze między cesarzem a papieżem stanął po stronie tego pierwszego i wziął udział w jego wyprawie do Italii[1][2]. Stał na czele kontyngentu wojsk z Nadrenii i wspólnie z Barbarossą m.in. oblegał Mediolan. Po zakończeniu kampanii w Lombardii większość wojsk cesarskich powróciła do Niemiec, jednak arcybiskup Fryderyk pozostał w otoczeniu cesarza w Italii. Zmarł wkrótce potem wskutek obrażeń doznanych podczas upadku z konia[1]. Pochowany został w klasztorze Altenberg[1][2].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Christian Hillen: Friedrich II. von Berg. [w:] Portal Rheinische Geschichte [on-line]. 2013-10-01. [dostęp 2017-09-19].
  2. a b c d e Friedrich II. von Berg-Altena. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2017-09-19].
  • p
  • d
  • e
Biskupi
  • św. Maternus (Matern) (313/314-?)
  • Eufrates (343–346)
  • Św. Severyn (397-?)
  • Carentinus (565–567)
  • Ewergizyl (590-?)
  • Solacjusz (614-?)
  • Sunnoweusz (przed 620-?)
  • Remediusz (po 627-?)
  • Św.Kunibert (627-po 648)
  • Botand (po 648–690)
  • Stefan (690–692/4)
  • Gislo (692/4–711)
  • Anno I (711/5–715)
  • Faramamund (711/6–723)
  • Alduin (721/3–737)
  • Reginfryd (737–743/5)
  • Św. Agilolf (746/7-po 748)
  • Hildegar (753-?)
  • Bertelm (762-?)
  • Ricolf (768–777/82)
  • Hildebold (787–795)
Arcybiskupi
  • VIAF: 108145067181066630174
  • GND: 1080264892