François Fénelon

François Fénelon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1651
Sainte-Mondane

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1715
Cambrai

Arcybiskup Cambrai
Okres sprawowania

1695-1715

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1675

Sakra biskupia

10 lipca 1695

podpis

François de Salignac de la Mothe, znany jako François Fénelon (ur. 6 sierpnia 1651, zm. 7 stycznia 1715[1]) – francuski arcybiskup, teolog, pisarz i pedagog[1].

Życiorys

Urodził się w Château de Fénelon, w Sainte-Mondane, Périgord, w Akwitanii. W latach 1686–1687 odbywał misję wśród hugenotów. W tym to okresie zaprzyjaźnił się z Jacques-Bénigne Bossuetem, z którym w późniejszym czasie jego drogi się rozeszły. To pod wpływem Bossueta Fenelona przydzielono do grupy największych mówców katolickich (wraz z takimi sławami jak Louis Bourdaloue czy Esprit Fléchier) wysłanych do regionów Francji z największą liczbą hugenotów. Spędził trzy lata w rejonie Saintonge i choć początkowo namówił króla, aby wycofać oddziały z regionu, to później skłaniał się do poglądu, że lepiej jest namówić schizmatyków siłą do słuchania jego przesłania, aby w końcu odrzucili swoje błędy. Od 1689 roku był wychowawcą wnuka Ludwika XIV – Ludwika, księcia Burgundii, ojca przyszłego Ludwika XV[1].

W roku 1695 Fénelon został arcybiskupem Cambrai[1]. Poznał wtedy Madame Guyon i był odtąd pod wpływem jej kwietystycznych poglądów. Bronił kwietyzmu w Wyjaśnieniu mów świętych, które potępił papież Innocenty XII, a Ludwik XIV skazał autora na banicję.

Fénelon jest autorem dzieła Przygody Telemaka (1699, wyd. pol. 1750), atakującego francuską monarchię absolutną. Jest także autorem Doskonałości chrześcijanina i Maksym Świętych. Tezy Fenelona zwalczał absolutysta Jacques-Bénigne Bossuet.

Pedagog

W latach 1679–1687 był dyrektorem zakładu wychowawczego dla dziewcząt protestanckich, które przeszły na katolicyzm. Jako pedagog napisał O wychowaniu młodzieży płci żeńskiej (1687, wyd. pol. 1823) przeciwstawiając się wychowywaniu dziewcząt w klasztorach. W swoich poglądach domagał się dostępu dla dziewcząt do szkolnictwa na poziomie podstawowym, a za właściwe wychowanie – wychowanie zgodnie z prawami natury opartymi na zasadzie humanizmu chrześcijańskiego[1].

Przypisy

  1. a b c d e Wincenty Okoń: Nowy słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”, 2001, s. 102. ISBN 83-88149-41-5.

Bibliografia

  • François de Salignac de la Mothe-Fénelon. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).
  • Archbishop François de Salignac de La Mothe-Fénelon. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-09-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Biografia Francois Fenelona. czytelnia.jezus.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-02-27)]. (pol.).
  • Avis Chretiens "Christian Counsel" (1810) (ang.)
  • Dzieła François Fénelona w bibliotece Polona
  • ISNI: 0000000121017416
  • VIAF: 61539997
  • ULAN: 500317587
  • LCCN: n78095815
  • GND: 118532464
  • NDL: 00439384
  • LIBRIS: mkz112n521qfg6g
  • BnF: 11886277x
  • SUDOC: 026655713
  • SBN: RMRV168357
  • NLA: 35080427
  • NKC: jn20000700527
  • DBNL: fene004
  • BNE: XX855928
  • NTA: 068557221
  • BIBSYS: 90596173
  • CiNii: DA0203008X
  • Open Library: OL65062A
  • PLWABN: 9810568870805606
  • NUKAT: n01014207
  • J9U: 987007261298005171
  • PTBNP: 27718
  • CANTIC: a10304885
  • LNB: 000039690
  • NSK: 000050300
  • CONOR: 49598563
  • ΕΒΕ: 64883
  • BLBNB: 000201544
  • KRNLK: KAC200504392, KAC201505268
  • LIH: LNB:V*324675;=BN
  • RISM: people/30031300
  • PWN: 3900337
  • Britannica: biography/Francois-de-Salignac-de-La-Mothe-Fenelon
  • Treccani: francois-de-salignac-de-la-mothe-fenelon
  • Universalis: fenelon-la-mothe
  • БРЭ: 4708436
  • NE.se: francois-de-salignac-de-la-mothe-fenelon
  • SNL: François_de_Salignac_Fénelon
  • VLE: fenelon
  • Catalana: 0026410
  • DSDE: François_de_Salignac_de_La_Mothe_Fénelon
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 19211