Dysocjacja termiczna

Zobacz też: inne znaczenia słowa dysocjacja.
Uwodniony (niebieski) i bezwodny (biały) siarczan miedzi(II).

Dysocjacja termiczna, termoliza (gr. thérmē – „ciepło, gorąco”, lýsis – „rozpuszczenie, rozluźnienie”) – rozpad cząsteczek związków chemicznych na mniejsze cząsteczki lub atomy pod wpływem temperatury[1]. Im słabsze jest wiązanie chemiczne w cząsteczce, tym niższa jest temperatura, w której dysocjacja termiczna zachodzi[2]. Przykładem termolizy z życia codziennego jest karmelizacja sacharozy (cukru spożywczego) w temp. 160 °C:

C 12 H 22 O 11   Δ   12 C + 11 H 2 O . {\displaystyle \mathrm {C_{12}H_{22}O_{11}\ {\overset {\Delta }{\longrightarrow }}\ 12\,C+11\,H_{2}O.} }

Wiele soli nieorganicznych ulega odwodnieniu (np. pięciowodny niebieski siarczan miedzi(II) po ogrzaniu do temperatury 197 °C przechodzi w biały, bezwodny związek).

Zobacz też

  • dysocjacja elektrolityczna
  • jonizacja

Przypisy

  1. dysocjacja termiczna, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-11-05] .
  2. Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 103, ISBN 83-7183-240-0 .
Encyklopedia internetowa (reakcja analizy):
  • PWN: 3895516
  • Catalana: 0145840