Dynastia Niceforów

Dynastia Niceforów – dynastia władająca Cesarstwem Bizantyjskim w latach 802-813. Jej założycielem był Nicefor I patrycjusz z Seleucji, mający arabskie korzenie. Cesarzowa Irena mianowała go ministrem finansów. Z pomocą innych patrycjuszy i eunuchów udało mu się zdetronizować i wygnać Irenę. Ich panowanie charakteryzowało się największymi klęskami zadanymi ze strony Bułgarów (w 811 Nicefor I – poległ w bitwie z nimi, co nie zdarzyło się od czasów bitwy z Wizygotami pod Adrianopolem w 378). Nierozwiązany też został problem ikonoklazmu.

Cesarze bizantyńscy

Bibliografia

  • Georg Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, wyd.3 Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-15268-0.
  • Robert Browning, Cesarstwo Bizantyńskie, przeł. G. Żurek, Warszawa 1997.
  • p
  • d
  • e
  • gwiazdką*oznaczono monarchów nienależących do dynastii
Dynastia teodozjańska
395–457
  • Arkadiusz (395–408)
  • Teodozjusz II (408–450)
  • Pulcheria
  • Marcjan (450–457)
Dynastia leońska
457–518
  • Leon I (457–474)
  • Leon II (474)
  • Zenon Izauryjczyk (474–491)
  • Bazyliskus (475–476)*
  • Anastazjusz I (491–518)
Dynastia justyniańska
518–602
Dynastia heraklijska
610–711
Dynastia izauryjska
717–802
Dynastia Niceforów
802–813
Dynastia amoryjska
820–867
Dynastia macedońska
867–1057
Dynastia Dukasów
1059–1081
Dynastia Komnenów
1081–1185
Dynastia Angelosów
1185–1204
Dynastia Laskarysów
1204–1261
Dynastia Paleologów
1259–1453

  • p
  • d
  • e
Angielskie
Armeńskie
Bizantyńskie
Bośniackie
Bułgarskie
Chorwackie
Czeskie i morawskie
Duńskie
Frankijskie i francuskie
Gruzińskie
  • Farnawazianowie
  • Chosrowianowie
  • Bagratydzi
Hiszpańskie
Litewskie
Niemieckie
Polskie i pomorskie
Portugalskie
Ruskie i rosyjskie
Rumuńskie – mołdawskie i wołoskie
Serbskie i czarnogórskie
Szkockie
Szwedzkie
Węgierskie
Włoskie
  • Dynastie pogrupowane są pod względem rodzimego kraju, w ramach nich alfabetycznie; w nawiasach boczne linie będące samodzielnymi dynastiami