Drugnia Rządowa
wieś | |||
![]() Przydrożna kapliczka | |||
Państwo |
| ||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | kielecki | ||
Gmina | Pierzchnica | ||
Liczba ludności (2020) | 130[2] | ||
Strefa numeracyjna | 41 | ||
Kod pocztowy | 26-015[3] | ||
Tablice rejestracyjne | TKI | ||
SIMC | 0262102[4] | ||
Położenie na mapie gminy Pierzchnica ![]() | |||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego ![]() | |||
Położenie na mapie powiatu kieleckiego ![]() | |||
![]() | |||
|
![]() | Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Drugnia Rządowa |
Drugnia Rządowa – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Pierzchnica[4][5].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Historia
Drugnia – (dziś Drugnia i Drugnia Rządowa) była w wieku XIX wsią i folwarkiem rządowym leżącym w granicach powiatu stopnickiego, gminie i parafii Drugnia.
W 1827 roku było we wsi 75 domów i 471 mieszkańców. Z kolei Drugnia jako parafia dekanatu stopnickiego (dawniej: dekanatu szydłowskiego), liczyła 1759 wiernych, zaś Drugnia jako gmina liczyła wówczas 3072 mieszkańców i 9188 mórg..
Hasło Drugnia znajduje się w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, w wydaniu z roku 1881[6], gdzie umieszczono również poniższą wzmiankę:
W XVIII w. królewszczyzna Drugnia w powiecie wiślickim płaciła 955 zł pogłównego.
Hasło Drugnia znajduje się także w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego, w wydaniu z roku 1900[7], gdzie umieszczono również poniższą wzmiankę:
Według wątpliwej autentyczności dokumentu w r. 1268 Prandota z Białaczowa jakoby poświęca kościół w Drugni i uposaża takowy. Akt spisano w Korczynie[6].
Fundatorem według tego dokumentu był książę Bolesław, który zbudował tą świątynię pod wezwaniem św. męczenników Wawrzyńca, Bartłomieja i św. Zygmunta króla, „de muro et lapidibas firmarit“. Dał kościołowi 2 kielichy srebrne, 5 ornatów, 2 antepedia, relikwie św. Zygmunta, tudzież w role, łąki, lasy a także kmieci uposażył.
Biskup od siebie dodał dziesięciny swego stołu z Drugni, wsi Podstoli i Radek (Kodeks Małopolski, t.II, s.284 i Kodeks Wielkopolski, s.438). W połowie XV w. wieś była królewska, ma kościół z kamienia pw. św. Zygmunta. Z łanów kmiecych dziesięcina szła do Chmielnika, z folwarku do Drugni. We wsi był młyn (Długosz L.B. t.I s.392).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 26494
- ↑ Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 5,6 [dostęp 2022-03-16]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 234 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2014-10-21].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-10-21].
- ↑ a b Drugnia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 164 .
- ↑ Drugnia, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 440 .
- p
- d
- e
- Siedziba gminy: Pierzchnica
Miasto | |
---|---|
Wsie |
|
Integralne części wsi |
|