Domingo de Soto

Domingo de Soto
Ilustracja
Kraj działania

Hiszpania

Data i miejsce urodzenia

1494
Segowia

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1560
Salamanka

Wykładowca Uniwersytetu w Salamance
Okres sprawowania

1552-1560

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

dominikanie

Śluby zakonne

25 lipca 1525

Multimedia w Wikimedia Commons
Libri decem de iustitia & iure

Domingo de Soto OP (ur. 1494 w Segowii, zm. 15 listopada 1560 w Salamance) − hiszpański teolog, dominikanin, wykładowca Uniwersytetu w Salamance, spowiednik Karola V Habsburga.

Wraz z Francisco de Vitorią byli przedstawicielami tzw. Szkoły w Salamance (hiszp. Escuela de Salamanca).

Życiorys

Pracował jako zakrystian. Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie w Alcalá oraz na Sorbonie. W 1524 wstąpił do dominikanów w Burgos. Następnie kontynuował studia w dominikańskiej szkole w Segowii, później zaś na Uniwersytecie w Salamance, gdzie komentował Sumę teologiczną św. Tomasza z Akwinu.

W latach 1545-1547 był nadwornym teologiem Karola V Habsburga oraz uczestnikiem sobór trydenckiego, gdzie bronił nauki św. Tomasza z Akwinu o usprawiedliwieniu. Będąc spowiednikiem cesarskim, odmówił objęcia biskupstwa w Segowii i wrócił do klasztoru. W 1550 został wybrany przełożonym. Od 1552 do śmierci był wykładowcą na Uniwersytecie w Salamance. W dyspucie z Filipem II Habsburgiem bronił praw ubogich. Wraz z dominikaninem Bartolomé de Las Casas bronił praw Indian.

Zajmował się także fizyką. Przedstawił pogląd, że ciało spadające w ośrodku o niezmieniających się właściwościach będzie spadać ruchem "jednostajnie niejednostajnym", czyli ruchem jednostajnie przyspieszonym. Powoływał się przy tym na twierdzenie mówiące, że droga przebyta w tym samym czasie i przy założeniu, że ciało początkowo znajduje się w spoczynku, w ruchu jednostajnie przyspieszonym równa jest drodze, którą przebyłoby ciało poruszające się ruchem jednostajnym o wartości szybkości równej wartości średniej szybkości ruchu jednostajnie przyspieszonego [1].

Dzieła

De iustitia et iure, 1568.
  • De ratione tegendi et detegendi secretum, 1541
  • In dialecticam Aristotelis commentarii, 1544
  • In VIII libros physicorum, 1545
  • De natura et gratia, 1547
  • Comment. in Ep. ad Romanos, 1550
  • De justitia et jure, 1556

Przypisy

  1. Grant 2005 ↓, s. 139-140.

Bibliografia

  • Charles J. Callan: Dominic Soto. W: Catholic Encyclopedia. 1913.
  • Edward Grant: Średniowieczne podstawy nauki nowożytnej. Warszawa: Prószyński i S-ka, 2005. ISBN 83-7469-045-3.
  • ISNI: 0000000110758796
  • VIAF: 88774753
  • LCCN: n85221408
  • GND: 118798111
  • LIBRIS: ljx18cv45b7glrm
  • BnF: 121553716
  • SUDOC: 030061288
  • SBN: BRIV003112
  • NKC: ola2007404649
  • BNE: XX891728
  • Open Library: OL193767A
  • PLWABN: 9810575270905606
  • NUKAT: n2004004198
  • J9U: 987007275208205171
  • PTBNP: 107290
  • CANTIC: a10922647
  • CONOR: 222588259
  • Treccani: domingo-de-soto
  • VLE: domingo-de-soto
  • Catalana: 0063789
  • DSDE: Domingo_de_Soto