Dni błagalne

 Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Poświęcenie pól (dyskusja). Nie opisano powodu propozycji integracji.
Ceremonia święcenia pól w miejscowości Hever, Kent.

Dni błagalne (łac. dies rogationum), dni krzyżowe[1][2] – sięgają początkami starożytności chrześcijańskiej. Należą do nich litania maior – przypadająca w dzień św. Marka Ewangelisty 25 kwietnia, oraz litaniae minores, zajmujące trzy dni przed uroczystością Wniebowstąpienia Pańskiego, w ciągu których w ramach własnych obchodów liturgicznych (procesja błagalna, nabożeństwo, Msza przebłagalna) wierni modlą się w różnych intencjach. W te dni udawano się na pola procesyjne ze śpiewem litanii do świętych dla uproszenia u Boga dobrych urodzajów.

Zwyczaj obchodzenia Dni Krzyżowych zachował się w mariawityzmie i wśród tradycjonalistów katolickich.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Dni Krzyżowe – E-ncyklopedia, Historia Kościoła na Śląsku [online], silesia.edu.pl [dostęp 2021-05-10] .
  2. ↑ ZdzisławZ. Kupisiński ZdzisławZ., Dni krzyżowe w polskiej religijności ludowej, „Roczniki Teologiczne”, 64 (9), 2017, s. 123–135, DOI: 10.18290/rt.2017.64.9-10 [dostęp 2021-05-10] .

Bibliografia

  • B. Nadolski, Liturgika t. 4 - Eucharystia, wyd. Pallotinum
  • RupertR. Berger RupertR., Mały słownik liturgiczny, JuliuszJ. Zychowicz (tłum.), MichałM. Tschuschke (red.), Poznań: „W Drodze”, 1990, ISBN 83-7033-080-0, OCLC 830055251 .
Kontrola autorytatywna (święto):
  • GND: 4112777-8
Encyklopedie internetowe:
  • Britannica: topic/Rogation-Days, topic/Minor-Rogation-Days