Deng Tuo

Ta osoba nosi chińskie nazwisko Deng.
Deng Tuo
ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

邓拓

Pismo tradycyjne

鄧拓

Hanyu pinyin

Dèng Tuò

Wade-Giles

Teng T’o

Multimedia w Wikimedia Commons

Deng Tuo (ur. 26 lutego 1912, zm. 18 maja 1966) – chiński dziennikarz i publicysta.

Do KPCh wstąpił w 1935. Pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego (od 1950) oraz redaktora naczelnego Renmin Ribao (od 1953). Odwołany ze stanowiska w 1958[1]. W latach 1954-1957 przewodniczył Federacji Dziennikarzy Chińskich. W 1959 został sekretarzem KPCh w Pekinie. W publikowanych artykułach i esejach krytykował pozbawioną realizmu politykę Mao Zedonga, często posługując się aluzjami historycznymi[2]. Po rozpoczęciu rewolucji kulturalnej aresztowany[3], represjonowany między innymi jako element antypartyjny. Popełnił samobójstwo[4]. Zrehabilitowany pośmiertnie w 1979 roku[5].

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Bayer, Waldemar Dziak: Mao. Zwycięstwa, nadzieje, klęski. Warszawa: TRIO, 2007, s. 138. ISBN 978-83-7436-100-2.
  2. ↑ Jerzy Bayer, Waldemar Dziak: Mao. Zwycięstwa, nadzieje, klęski. Warszawa: TRIO, 2007, s. 194. ISBN 978-83-7436-100-2.
  3. ↑ Jerzy Bayer, Waldemar Dziak: Mao. Zwycięstwa, nadzieje, klęski. Warszawa: TRIO, 2007, s. 216. ISBN 978-83-7436-100-2.
  4. ↑ Jerzy Bayer, Waldemar Dziak: Mao. Zwycięstwa, nadzieje, klęski. Warszawa: TRIO, 2007, s. 296. ISBN 978-83-7436-100-2.
  5. ↑ Timothy Cheek: Propaganda and Culture in Mao's China: Deng Tuo and the Intelligentsia. Oxford: Oxford University Press, 1997, s. 294. ISBN 978-0-19-829066-7.
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000116783570
  • VIAF: 79193972
  • LCCN: n81078566
  • GND: 12044254X
  • NDL: 00533759
  • BnF: 14601828k
  • SUDOC: 12359880X
  • NKC: jo2009532248
  • NTA: 143640372
  • CiNii: DA04914915
  • J9U: 987007277266105171
  • KRNLK: KAC201921586