Dżafar Chan
 | |
| Okres | od 18 lutego 1785 |
|---|---|
| Poprzednik | Ali Morad Chan / Bagher Chan Chorasachani (11-18 lutego)[1] |
| Następca | Sejd Morad Chan |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | Zandowie |
| Data urodzenia | przed 1766 (narodziny syna) |
| Data i miejsce śmierci | 23 stycznia 1789 |
| Ojciec | Sadegh Chan |
Dżafar Chan Zand (pers. جعفر خان زند; zm. 23 stycznia 1789 roku w Szirazie) – szach Persji od 17 lutego 1785 roku aż do swojej śmierci[1], siódmy i trzeci od końca władca z dynastii Zandów. Przyrodnim bratem jego ojca był Karim Chan, pierwszy i najsilniejszy władca z dynastii. Jego ojciec, Sadegh Chan - nieślubny syn Inagh Chan Zanda - sprawował władzę w latach 1779-1781. Synem Dżafara był z kolei Lotf Ali Chan, panujący w latach 1789-1794.
Po śmierci ojca, zamordowanego na polecenie następcy Alego Morada Chana, poprzysiągł zabić Alego, czego dokonał po czterech latach i sam przejął władzę. Był zdolnym dowódcą wojskowym i kilkukrotnie pokonał Agha Mohammada Chana Kadżara, stale wszczynającego rebelie wobec zmieszania w dynastii Zandów. Zginął otruty przez niewolnicę (potem dobity mieczem), przekupioną przez innego członka klanu Zandów, Sejd Morada Chana Zanda. Dowodził on spiskowi i na kilka miesięcy został kolejnym szachem.
- p
- d
- e
| Safawidzi |
|
|---|---|
| Hotaki |
|
| Safawidzi |
|
| Afszarydzi |
|
| Zandowie |
|
| Kadżarowie |
|
| Pahlawi |
|
Przypisy
Encyklopedia internetowa (osoba):
- Britannica: biography/Jafar-Khan
