Cilazapryl

Cilazapryl
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
kwas (1S,9S)-9-{[(2S)-1-etoksy-1-okso-4-fenylobut-2-ylo]amino}-10-oksooktahydro-1H-pirydazyno[1,2-a][1,2]diazepino-1-karboksylowy
Inne nazwy i oznaczenia
farm.

Cilazaprilum

Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C22H33N3O6

Masa molowa

417,50 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

92077-78-6
116180-27-9 (hydrat)
116299-83-3 (bromowodorek)

PubChem

56330

DrugBank

DB01340

SMILES
CCOC(=O)C(CCC1=CC=CC=C1)NC2CCCN3CCCC(N3C2=O)C(=O)O
InChI
InChI=1S/C22H31N3O5/c1-2-30-22(29)18(13-12-16-8-4-3-5-9-16)23-17-10-6-14-24-15-7-11-19(21(27)28)25(24)20(17)26/h3-5,8-9,17-19,23H,2,6-7,10-15H2,1H3,(H,27,28)/t17-,18-,19-/m0/s1
InChIKey
HHHKFGXWKKUNCY-FHWLQOOXSA-N
Niebezpieczeństwa
Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji
według kryteriów GHS są niedostępne.
Dawka śmiertelna

LD50 830 mg/kg (szczur, dootrzewnowo)

Klasyfikacja medyczna
ATC

C09 AA08
C09 BA08

Stosowanie w ciąży

kategoria D

Farmakokinetyka
Działanie

hipotensyjne

Biodostępność

60%

Okres półtrwania

9 h

Wiązanie z białkami
osocza i tkanek

0%

Wydalanie

z moczem

Uwagi terapeutyczne
Drogi podawania

doustnie

Objętość dystrybucji

30–45 l/kg

Multimedia w Wikimedia Commons

Cilazapryl (łac. Cilazaprilum) – organiczny związek chemiczny, lek z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny stosowany głównie w terapii nadciśnienia tętniczego. Jest prolekiem, jego aktywną formą jest cilazaprylat.

Mechanizm działania

Cilazapryl powoduje zahamowanie działania konwertazy angiotensyny i w efekcie zmniejszenie stężenia angiotensyny II. Końcowym efektem jest spadek ciśnienia tętniczego.

Początek działania występuje po 1 h, utrzymuje się przez 24 h. Szczyt działania przypada 3-7 h po podaniu.

Wskazania

W Polsce lek jest zarejestrowany w terapii nadciśnienia tętniczego (w monoterapii lub w połączeniu z innymi lekami) oraz niewydolności serca.

Przeciwwskazania

Działania niepożądane

Interakcje

Dawkowanie

Lek stosuje się doustnie, niezależnie od posiłków, o tej samej porze. Dawka początkowa wynosi 0,25 mg/d (nadciśnienie naczyniowonerkowe), 0,5 mg/d (przewlekła niewydolność serca) lub 1 mg/d (nadciśnienie pierwotne). W razie potrzeby można zwiększać do 2,5 – 5 mg/d. U pacjentów z niewydolnością nerek dawkowanie modyfikuje się do klirensu kreatyniny.

Preparaty

W Polsce lek występuje pod nazwami handlowymi Inhibace (Roche) i Cilan (Polfarmex) jako preparat prosty, lub Inhibace Plus (Roche) w połączeniu z hydrochlorotiazydem.


Bibliografia

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2007. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2007, s. 147. ISBN 978-83-7430-110-7.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
C09A – Inhibitory konwertazy angiotensyny
C09AA – Inhibitory konwertazy angiotensyny
C09B – Inhibitory konwertazy angiotensyny
w połączeniach
C09BA – Połączenia inhibitorów konwertazy angiotensyny
z lekami moczopędnymi
C09BB – Połączenia inhibitorów konwertazy angiotensyny
z antagonistami kanału wapniowego
C09BX – Połączenia inhibitorów konwertazy angiotensyny
w innych kombinacjach
C09C – Antagonisty receptora angiotensyny II
C09CA – Antagonisty receptora angiotensyny II
C09D – Antagonisty receptora angiotensyny II
w połączeniach
C09DA – Połączenia antagonistów receptora angiotensyny II
z lekami moczopędnymi
C09DB – Połączenia antagonistów receptora angiotensyny II
z antagonistami kanałów wapniowych
C09DX – Pozostałe połączenia antagonistów receptora angiotensyny II
C09X – Inne leki działające na układ
renina–angiotensyna–aldosteron
C09XA – Inhibitory reniny