Bizantynologia

Znaczek pocztowy wydany z okazji kongresu bizantynistów

Bizantynologia, in. bizantynistyka – dział nauk zajmujący się badaniem historii, literatury, sztuki Cesarstwa Bizantyńskiego (395–1453), zwanego od czasów renesansu Bizancjum. Termin Bizancjum został po raz pierwszy użyty w 1562 roku przez niemieckiego historyka Hieronima Wolfa. Bizantynologia stanowi obecnie odrębną gałąź historii powszechnej średniowiecza.

Koordynacji badań służą kongresy bizantynistyczne odbywające się pod auspicjami Association internationale des études byzantines.

Bibliografia

  • Waldemar Ceran, Bizantynistyka, bizantynologia [w:] Encyklopedia kultury bizantyńskiej, pod red. nauk. Oktawiusza Jurewicza, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2002, s. 81-82.
  • Waldemar Ceran, Historia i bibliografia rozumowana bizantynologii polskiej 1800-1998, t. 1–2, Łódź 2001, Byzantina Lodziensia VI, Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego 2001
  • Waldemar Ceran, Początki i etapy rozwoju bizantynologii polskiej, Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Instytut Historii 2005, ss. 45. Labarum 1. (wyd. 2 poprawione 2006).
  • Halina Evert-Kappesowa, Bizantynistyka w Polsce [w:] Georg Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, przeł. pod red. Haliny Evert- Kappesowej, Warszawa: PWN 1967, s. 27-45.
  • Johannes Irmscher, Bizancjum. Pięć wykładów, Wrocław 1972.
  • Oktawiusz Jurewicz, Z dziejów polskiej bizantynistyki, "Meander" 12 (1957), nr 7/8, s. 222-240.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Bizantynolodzy.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Czasopisma bizantynologiczne.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Książki z zakresu bizantynistyki.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Serie wydawnicze z zakresu bizantynistyki.
Kontrola autorytatywna (studia grecko-łacińskie klasycznej starożytności):
  • LCCN: sh85018523
  • GND: 4147095-3
  • NKC: ph119058
  • J9U: 987007293665905171
  • БРЭ: 1912883
  • ЕСУ: 34432
  • Catalana: 0084866
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 7946