Bitwa pod Leuze
 | Ten artykuł od 2021-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| wojna palatynacka | |||
 Bitwa pod Leuze, obraz Josepha Parrocela | |||
| Czas | 18 września 1691 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | Leuze, prowincja Hainaut | ||
| Terytorium | Belgia | ||
| Wynik | zdecydowane zwycięstwo Francji | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Belgii  | |||
| 50°36′N 3°37′E/50,600000 3,616667 | |||
Bitwa pod Leuze – starcie zbrojne, które miało miejsce 18 września 1691. Bitwa zakończyła się zwycięstwem wojsk francuskich.
Marszałek Luxembourg został poinformowany, że Wilhelm III Orański wyjechał do Anglii w przekonaniu, że kampania roku 1691 dobiega już końca. Doszła także do niego wiadomość, że obowiązki Wilhelma Orańskiego przejął Waldeck i że rozpoczął on już przygotowania leży zimowych dla swych wojsk. Luxembourg był blisko Tournai i wysłał rekonesans pod Marsilly, skąd dowiedział się, że główna część armii sprzymierzonych (Anglicy i Holendrzy) odeszła, zostawiając pod Leuze kawalerię (72 szwadrony), jako straż tylną. Luxembourg działał błyskawicznie. Wysłał oddziały rozpoznawcze, aby śledziły ruchy głównych sił nieprzyjaciela, a sam ze szwadronami jazdy Villarsa (28 szwadronów) zaatakował niespodziewanie kawalerię nieprzyjaciela. Francuska kawaleria ruszyła do szarży na białą broń. Kawaleria sprzymierzonych miała przewagę liczebną, lecz z powodu zaskoczenia i braku miejsca nie mogła manewrować. Bitwa trwała tylko 2 godziny i skończyła się całkowitym zwycięstwem Francuzów. Uciekające resztki kawalerii sprzymierzonych ocaliły oddziały wysłane na pomoc przez zaalarmowanego Waldecka. Wódz francuski Luxembourg zaangażował się w walkę do tego stopnia, że walczył na białą broń osobiście. Straty francuskie wyniosły 400 zabitych i rannych, sprzymierzeni natomiast stracili 1 500 – 2 000 zabitych i rannych.
- p
- d
- e
|
