Benedetto Musolino
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 8 lutego 1809 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 15 listopada 1885 | ||
| Zawód, zajęcie | wojskowy, polityk, rewolucjonista | ||
| Odznaczenia | |||
   | |||
| |||
Benedetto Musolino (ur. 8 lutego 1809 w Pizzo, zm. 15 listopada 1885 tamże[1]) – włoski wojskowy i polityk, zaangażowany w zjednoczenie Włoch, członek podziemnej organizacji „Synowie Nowych Włoch”, w 1848 roku wybrany do parlamentu Królestwa Obojga Sycylii, następnie pułkownik armii tego państwa, przeszedł na stronę Giuseppe Garibaldiego w stopniu generała[2], od 12 czerwca 1881 roku senator Królestwa Włoch[1].
Jest autorem pracy „Gerusalemme e il Popolo Ebreo” (1851), w której opowiedział się za prawem Żydów do utworzenia własnego państwa w Palestynie.
Odznaczenia
- Kawaler Orderu Domowego pw. świętych Maurycego i Łazarza
- Komandor Orderu Korony Włoch
- Kawaler Sabaudzkiego Orderu Wojskowego
Przypisy
Kontrola autorytatywna (osoba):
- Treccani: musolino-benedetto-iunior
