Barani Kopiniaczek

Barani Kopiniaczek
Ilustracja
Barani Kopiniaczek wśród podpisanych obiektów
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Pierwsze wejście

27 sierpnia 1907
Z. Klemensiewicz, R. Kordys

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Barani Kopiniaczek”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Barani Kopiniaczek”
Ziemia49°12′11,1″N 20°11′33,6″E/49,203083 20,192667

Barani Kopiniaczek (słow. Baraní mních[1]) – turnia w słowackiej części Tatr Wysokich. Znajduje się w ich grani głównej, w północno-zachodniej grani masywu Baranich Rogów. Od Baranich Czub na południowym zachodzie oddzielają go Pośrednie Baranie Wrótka, z kolei na północnym wschodzie graniczy z Niżnim Baranim Zwornikiem, oddzielonym Wyżnimi Baranimi Wrótkami[1]. Jest to jedna z wybitniejszych przełączek w tym fragmencie grani głównej[2].

Południowo-wschodnie stoki opadają z Baraniego Kopiniaczka do Baranich Pól w Dolinie Pięciu Stawów Spiskich, natomiast północno-zachodnie zbiegają do Śnieżnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej[3]. Barani Kopiniaczek jest wyłączony z ruchu turystycznego. Możliwe drogi dla taterników prowadzą od północnego wschodu z Wyżniej Baraniej Szczerbiny w sąsiedniej Baraniej Grani oraz od południa z Baranich Pól[2].

Pierwsze wejścia:

  • letnie – Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys, 27 sierpnia 1907 r.,
  • zimowe – Miloš Matras i Jaroslav Mlezák, 11 grudnia 1953 r.[2]

Przypisy

  1. a b GrzegorzG. Barczyk GrzegorzG., AdamA. Piechowski AdamA., GrażynaG. Żurawska GrażynaG., Bedeker tatrzański, RyszardR. Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5 .
  2. a b c Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Baranie Rogi – Durny Szczyt, t. 20, Warszawa: Sport i Turystyka, 1976, s. 6 .
  3. JarosławJ. Januszewski JarosławJ., GrzegorzG. Głazek GrzegorzG., WitoldW. Fedorowicz-Jackowski WitoldW., Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000, Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, ISBN 83-909352-2-8 .
  • p
  • d
  • e