Bacillariophyceae

Bacillariophyceae

Systematyka[1]
Domena	eukarionty
Supergrupa	Chromalveolata
Królestwo	chromisty
Gromada	Heterokontophyta
Podgromada	Bacillariophytina
Klasa	Bacillariophyceae
Nazwa systematyczna
Bacillariophyceae Haeckel 1878 Haeckel, E. (1878). Das Protistenreich. Eine populäre uebersicht über das Formengebiet der niedersten Lebewesen. Mit einem wissenschaftlichen Anhange: System der Protisten. pp. 1-104, 58 figs. Leipzig: Ernst Günther's Verlag.
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Bacillariophyceae – klasa glonów. Pierwotnie obejmująca wszystkie okrzemki, w niektórych późniejszych ujęciach jedynie jedną z ich grup.

Klasę Bacillariophyceae zdefiniował Ernst Haeckel w 1878 roku i przez ponad wiek powszechnie obejmowała ona wszystkie taksony określane polską nazwą okrzemki. W niektórych ujęciach była jedyną klasą gromady Bacillariophyta. W 1990 roku Round(inne języki) i Crawford(inne języki) zaproponowali podział okrzemek na trzy klasy: Coscinodiscophyceae (okrzemki centryczne), Fragilariophyceae (okrzemki pierzaste bez rafy na pancerzyku) i Bacillariophyceae (okrzemki pierzaste z rafą). W 2004 roku Medlin(inne języki) i Kaczmarska(inne języki) uznały, że różnice między okrzemkami pierzastymi rafowymi i bezrafowymi nie pozwalają na wyróżnienie ich jako równorzędnych grup i zaproponowały połączenie wszystkich w klasę Bacillariophyceae. Z kolei okrzemki centryczne podzieliły na Coscinodiscophyceae i MediophyceaeMediophyceae, ale te drugie uznały za bliższe pierzastym i połączyły z nimi w podgromadę Bacillariophytina(inne języki)^[2].

Według opisu diagnostycznego Medlin i Kaczmarskiej są to okrzemki o symetrii dwubiegunowej, zwykle osiowej, z biegnącą przez środek okrywy rafą lub pseudorafą (sternum). Aparat Golgiego zwykle położony blisko jądra komórkowego. Budowa pirenoidu zróżnicowana, przy czym jest on połączony z tylakoidami. Rozmnażanie na drodze izogamii lub anizogamii. Dwubiegunowość wymuszona wzrostem auksospory, która ma po bokach peryzonium uniemożliwiające równomierny wzrost w symetrii promienistej. Wczesne stadia auksospory mogą zwierać płytki. Plemniki zachowują chloroplasty. Przyjmuje się, że przedstawiciele tej klasy wyewoluowali z form centrycznych^[2].

W systemie AlgaeBase w 2024 roku przyjęto propozycję Medlin i Kaczmarskiej, a do klasy Bacillariophyceae włączano wówczas następujące taksony^[1]:

• podklasa Bacillariophycidae
  • rząd Achnanthales
  • rząd Bacillariales
  • rząd Cymbellales
  • rząd Dictyoneidales
  • rząd Lyrellales
  • rząd Mastogloiales
  • rząd Naviculales
  • rząd Surirellales
  • rząd Thalassiophysales
• podklasa Eunotiophycidae
  • rząd Eunotiales
• podklasa Fragilariophycidae
  • rząd Cyclophorales
  • rząd Fragilariales
  • rząd Licmophorales
  • rząd Protoraphidales
  • rząd Rhabdonematales
  • rząd Thalassionematales
• podklasa Urneidophycidae
  • rząd Koernerellales
  • rząd Plagiogrammales
  • rząd Rhaphoneidales
  • rząd Striatellales
• 483 gatunki incertae sedis

Przypisy