Aleksander z Feraj

Ten artykuł od 2011-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Aleksander z Feraj (zm. 358 p.n.e.) tyran tessalskiego miasta Feraj.

Następca Jazona z Feraj, prowadził wojny ze Związkiem Beockim, kierowanym przez Pelopidasa. W 367 p.n.e. Aleksander podstępnie uwięził Pelopidasa i Ismaniasa, zapewniając sobie sojusz z Atenami przeciwko wojskom beockim. W odpowiedzi Teby wysłały ok. 9 tys. wojowników przeciwko Aleksandrowi, który unikał walnej bitwy. Dopiero Epaminondasowi udało się uwolnić z rąk Aleksandra tebańskich wodzów. W 365 p.n.e. Teby na wezwanie przeciwników politycznych Aleksandra ponownie wysłały wojska przeciw tyranowi. Do bitwy z Aleksandrem doszło pod Kynoskefalaj, w czasie której śmiertelnie ranny został Pelopidas. Jeździe beockiej udało się przełamać szeregi wojsk Aleksandra, a w czasie pościgu zginęło prawie 3000 jego żołnierzy. Jesienią 364 p.n.e. nowa armia beocka zamknęła Aleksandra w Feraj i zmusiła go do uległości. Tyran zobowiązał się wysyłać kontyngent wojska dla Związku Beockiego. Aleksander został zabity przez własną żonę.